Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 oktober 2025
De weken en maanden woeien over hem, en hij ging maar door, in zijn roes voortrakkerend, en ploeterend midden zijn lage pret. Toen ontmoette hij Simon Peter. Hij ontmoette Peter in het atelier van zijn joelmakker Florjan Pacôme, den schilder van viezigheidjes.
Voor menschen zoowel als dieren was het na de zware klauterpartij in de bergen een weldadige verkwikking, daar zich voort te bewegen, zonder ieder oogenblik op puin en wortels en groote steenen te moeten letten. Maar het was gloeiend heet. De verkwikkende winden, die boven, op 300 M. hoogte, gewaaid hadden en in de buurt van de zee gestadig woeien, waren beneden niet meer te bespeuren.
Nog steeds vermeerderde het geraas van den wind; het geleek op een roffel van donderslagen; de huizenhooge golven werden in hunne opheffing geregeld onthoofd en glad afgeblazen, terwijl de koppen als kokend schuim de dalen vulden; de stormstagzeilen woeien uit de lijken; de commandant, de officieren en de gansche bemanning stonden versuft in afwachting van de vreeselijke dingen, die komen konden.
De herfst kwam en verdorde bladeren woeien over het graf van de non Hildegonda. Nog altijd zat Roland daar boven en tuurde elken morgen naar het kerkhof op het eiland. En zoo werd hij op een dag door zijn schildknaap levenloos gevonden, het gebroken oog op de plaats gericht, waar de verlorene geliefde sliep.
Haar lippen bewogen zich, maar zij was niet in staat een woord uit te brengen. Dikwijls ging zij naar den toren en richtte haar blikken naar het Zuiden. Eens, op een namiddag vertoonde zich een groot schip op den Rijn. Vreemde vlaggen woeien van de masten. Angela zag het vanaf de platform en riep den broeder.
Van deze regelmatige stroomingen en winden, waarvan we, in een boek als dit, geene verklaring kunnen geven, maken de zeelieden van den tegenwoordigen tijd gebruik, om de reis aanzienlijk te bekorten, doch al had Columbus op Porto-Santo en op zijne tochten in de Noordelijke IJszee ook kunnen waarnemen, dat er regelmatige stroomingen in den Oceaan waren, en dat sommige winden gedurende geruimen tijd vrij regelmatig woeien, het was er verre af, dat hij er op zijn' ontdekkings-tocht opzettelijk gebruik van maakte.
Bavink snorde overal rond, pakte hier en daar een boek uit de rekken, keek er in, zette 't weer weg, schudde zijn hoofd, zei enkele malen: "'s jonge, 's jonge", draaide aan de copieerpers, keek op straat, zette alle ramen open om te luchten. Buiten viel een fijne sneeuw. Vlokken woeien naar binnen. "Doe als je blieft de ramen dicht", zei Japi en bleef schrijven.
Voor menschen zoowel als dieren was het na de zware klauterpartij in de bergen een weldadige verkwikking, daar zich voort te bewegen, zonder ieder oogenblik op puin en wortels en groote steenen te moeten letten. Maar het was gloeiend heet. De verkwikkende winden, die boven, op 300 M. hoogte, gewaaid hadden en in de buurt van de zee gestadig woeien, waren beneden niet meer te bespeuren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek