United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
En op mijn zeggen in de laatste week zijns levens: »Wat zijn de wegen des Heeren met U toch ondoorgrondelijk!", schreef hij met van groote zwakte bevende hand neder: »En niettemin keur ik ze goed, ziende op het heerlijk einde!"
De yzer-hout boom, aldus van wegen deszelfs hardheid genoemd, verheft zig byna tot de hoogte van zestig voeten. Zyn schors heeft eene heldere kleur. De Indianen en Europeanen maken veel werk van deszelfs hout, om dat het zoo hard en in één gedrongen is, dat het zelfs de byl wederstaat, en voor eene zeer schitterende gladheid vatbaar is: in het water gaat het te niet.
Aan Jozef wordt verhooging beloofd, en hij wordt in de diepste vernedering weggestooten! David wordt tot koning gezalfd, en de gezalfde des Heeren moet als balling buiten zijn vaderland zwerven, bij de Filistijnen zelfs een schuilplaats zoeken! Kromme wegen! Toch zijn ze recht als een kaars! Aan de Roode Zee wijken op Gods bevel de wateren des doods voor de koningskinderen.
Goed begaanbare wegen bezat het land bijna niet meer; die er nog waren, werden door de chouans in Bretagne, door talrijke rooverbenden in 't zuiden en in de Vendée onveilig gemaakt.
Een vlak terrein, de gronden meest als bouwland in gebruik genomen, het land verdeeld in kleine, onregelmatige stukken, elk stuk lands door een haag van akkermaalshout ingesloten, de kleine, lage boerenwoningen met rieten daken hier en daar langs de oude wegen gegroepeerd, zoo is het overal.
Na la Glorieta zette ik mijn reis weer voort langs dezelfde ongebaande wegen en muilezelpaden als te voren. Nu eens langs de oevers van den Pilcomayo trekkend, die snel en met vele kronkelingen over een bedding van gladde steenen stroomt, dan weer stijgende naar de hoogvlakte, kwam ik over bergen en door dalen eindelijk te Potosi, na gedurende dien tocht tweemaal overnacht te hebben.
Even zoo zouden de met een rieten afdakje gedekte massieve zuilen of palen van ruw graniet, aan de kruispunten der wegen, overal elders voor menhirs worden aangezien; maar een kleine steen, dwars aan den top bevestigd, herinnert u dat deze pilaren een kruis moeten verbeelden; bij gebreke van zulk een steen, is zelfs eene horizontale groeve voldoende om het granietblok te wijden.
Hoewel nog altijd in de eerste plaats landbouwer, begint, sedert er wegen door zijn land zijn aangelegd, de Batakker al meer en meer handelsman te worden.
Dit, onbewust van geven, Aldoor ontvangen Tot alle leven Verging in één verlangen Dat niet meer zijn kan zonder Zijn alle dagen Vernieuwde wonder Van zegen niet te dragen En zoo verlicht ontstijgen Aan elkander Dat het moet neigen In deernis naar den ander Die leek omlaaggebleven, Maar rijst ons tegen In blind ontzweven Naar ongekende wegen.
Daar slaat het acht uur! Nog een uur en de Rotterdammers zullen er zijn. Maar, wat is dat? Hooren de wachters aan de poort daar niet reeds het bepaalde sein? Zeker zijn de Hoeken vroeger gekomen, dan is afgesproken. Vooruit dan maar! De poort laat men door middel van buskruit openspringen, om de vrienden binnen te laten. Maar geen der Hoeken is in velden of wegen te ontdekken.
Woord Van De Dag