United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij reisden met een nachttrein door midden-Duitschland, zij zaten alléen samen in den wagon. Om dat er over-dag niets dan vervelende boemel-treinen in den spoorweggids stonden, hadden zij dezen trein genomen. Bevend-schemerend daalde de schijn van het zolderinglampje, waarom de gele gordijntjes waren toegehaald, over het donkerrood trijp van het rijtuig.
Toen wij den volgenden morgen tegen 9 uur Petrograd naderden, waren de zijgangen van onzen wagon nog leeg. Allen waren bezig met aankleeden en inpakken, want de bagage moest klaar staan om overgebracht te worden naar een anderen trein.
Wij dineeren in den gesloten wagon, en luisteren daarbij naar eene militaire muziek, welke ik voor het eerst hoor.
Ik keek nog met een gevoel van spijt den snel verdwijnenden bagagewagen na, die mijn garderobe bevatte, toen Holmes mij aan den arm trok en langs de spoorlijn wees. Heel in de verte, boven de bosschen van Kent, spreidde zich een dunne rook uit. Een minuut later kwam een door een enkelen wagon gevolgde locomotief de kromming langs vliegen, die naar het station geleidde.
Deze negers, van alle zwarten in Amerika het meest ontwikkeld en zeer werkzaam, slagen er in den regel in, een aardig sommetje over te sparen. Anderen nemen hun familie mee, en keeren vergezeld van vrouw, kroost en papegaai terug naar hun geboorteland. Hun eenig gebrek is de verbazend onaangename lucht, die ze verspreiden, en waardoor het in den wagon haast niet uit te houden was.
Aan den horizon staat de vlammende zonneschijf. 't Is niet te beschrijven, met hoeveel verbazing en vreugde dat verschijnsel wordt aanschouwd. Niemand sliep. Vele reizigers stonden in gespannen verwachting op het platform van den wagon, anderen verdrongen zich voor de coupéramen. Zelfs wie de reis voor de vierde of vijfde maal deed, kon zich aan den indruk niet onttrekken.
In een gemakkelijk voortrollenden wagon van de Southern Pacific Spoorweglijn, die mij van Utah naar Californië voert, of om mij juister uit te drukken, waarin ik van Ogden naar San Francisco en van daar naar Los Angeles ga, wil ik eenige indrukken wedergeven, die ik in de 4 laatst door mij bezochte Staten van Amerika opdeed.
De schemer viel, toen de meeting gesloten werd; het was al over middernacht, maar we waren nu in het land, waar men, om licht te sparen, de klokken drie uur vooruit had gezet. Pas tegen éénen stoomde onze trein weg, onder gezang de duisternis in; voor onzen wagon stond de dappere kleine commissaris, na een dag van zestien uren, te trappelen en te zingen met onverminderde energie.
Met dat al heeft deze geschiedenis gemaakt, dat het maar half tot mij doorgedrongen is, toen we de grens passeerden. Ik heb het gevoel of iets, waar ik mij lang op verheugde, mij is ontgaan. Zoodra de trein te Jamburg stil houdt, komen een aantal soldaten aanhollen. Zij vormen spalier voor onzen wagon, juichen ons toe en zingen de Internationale.
Brink en mij ieder op eigen gelegenheid tot vlak bij het transport door te dringen. Het was het derde transport op 21 juli 1942. Nooit zullen we vergeten wat we op de morgen van die prachtige zomerdag zagen. De Joden werden in veewagens gestopt: in elke wagon ongeveer zestig mensen. Zo'n wagon heeft een oppervlak van 21 1/2 M2.
Woord Van De Dag