Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
"Jongen!" sprak zij, en met bevende handen sloot zij eene latafel open, waarin een bijbeltje lag, in vloei gewikkeld dat vloei had dertien jaren dienst gedaan, het was een bijbel met een gouden slot! O! de traan, die er op viel toen zij het nog eens bezag eer zij het haar zoontje overreikte! "Brammetje?" zei zij, "op de gracht, het huis van de straat, is eene Bank van Leening.
Vaarwel, vertrouwde stilte! waar ik sprak Wat nooit mijn hart tot menschen kan herhalen.... Gedachten-stroom, die uit mijn ziele brak, Vloei eeuwig-onbegrepen door die zalen! Vaarwel, vertrouwlijke eenzaamheid, en koor, En kleurig heir van vlinderende bloemen, En, dáar in ’t groen, gij, oogen, blauw van gloor!
Juffrouw Jonkers wist niets van de plannen. Toen het kind bij uitzondering dien dag om een boodschap was gestuurd, had ze den koop gesloten. Nu, met het mutsje in wit vloei gevouwen op haar schoot, zat ze aan de keukentafel. Ze was duizelig moe van 't harde loopen en van de opwinding en van al de blijdschap, die haar bezeten had.
Verschillende jonge dames en luitenants waren, in een hoekje, bezig met schrijven en bedekten, zoodra iemand naderde, 't geen zij schreven met hun vloei of hun hand.
Toen juffrouw Jonkers binnenkwam, hadden juist haar trillende vingers aan een hoekje het vloei losgevouwen van de blauwig glanzende blankheid daaronder. "Is die muts van jou, Marie?" vroeg de Juffrouw met een ongeloovige verrassing. De kleine grijze oogen van het kind hadden een diepen gloed van extatische vreugde. Zij zei niets, zag juffrouw Jonkers aan, knikte dan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek