Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Terwijl Verveer even sluimerde en Smit in gedachten verdiept zat, rees in de duistere binnengalerij onhoorbaar een man op uit zijn gehurkte houding en sloop met schitterende oogen en een zelfvoldanen glimlach naar buiten. Het was Amat, de bediende van Verveer, die nu pas zijn boodschappen ging doen.
Toen Jan Verveer zijn paspoort gekregen had, sloot hij zich aan bij een wetenschappelijke expeditie, en door zijn betrekkelijk groote, voor een deel intuïtieve, terreinkennis had men gaarne en lang gebruik gemaakt van zijn diensten. Vervolgens was hij nog eens meegeweest met een gezelschap Engelsche jagers, die zijn speurzin en onverschrokkenheid evenzeer waardeerden.
Doch Kees herinnerde zich, dat zijn vriend Verveer, de diamantzoeker, hem indertijd had gewaarschuwd voor uitgestrekte en in hooge mate ongezonde moerassen. Deze streken wilde hij dus liefst vermijden. »We kunnen in ieder geval doorvaren, zoolang de oevers nog heuvelachtig zijn en dan zien," besloot Kees. »Komen we nog bij de Kenjaoe's terug, heer?" vroeg Marti aarzelend. »Ik denk het niet.
Deze moest hem later liefst niet herkennen. En dan zou hij dien Toean Smit in de gaten houden Amat wou óók wel graag rijk zijn . Smit bleef Verveer den ganschen avond gezelschap houden. Af en toe sluimerde de zieke en had dan weer eenige krachten verzameld, om zich nog eens te verdiepen in de oude herinneringen.
Er was dus geen denken aan, dat hij onmiddellijk den tocht naar de Sibaoe's zou kunnen aanvaarden. Te meer, daar hij voor dien tocht veel geld zou moeten uitgeven en daarom nù geen winstgevende zaak mocht laten loopen. Het verhaal van Verveer wilde hem echter niet met rust laten. Onophoudelijk spookten hem allerlei overleggingen door het hoofd. In het eerst meende hij niets te zien dan bezwaren.
Toen hij dezen bereikt had, begon hij den stam te onderzoeken. Daar was het merk, dat zijn vriend Verveer er in gekapt had. Ja, het was de goede boom. Met bonzend hart begon hij het onderzoek aan de wortels. Daar zag hij de kleine holte. Begeerig stak hij zijn hand er in!.... Een smartkreet ontsnapte hem.... het gat was leeg! Marti had alles met belangstelling waargenomen.
De eenige mogelijkheid om het veege leven te redden! Eensklaps herinnerde Kees zich een opmerking van Jan Verveer. Een nieuwe angst greep hem aan. »Er moet in deze rivier ergens een waterval zijn! Zouden we daar al dicht bij zijn? Zouden we er met dezen waterstand overheen komen?" »De oevers zien er hier nog niet naar uit, heer. Het aangrenzende land is vrij laag.
Heel laat in den avond kwam de bediende thuis en de mannen hoorden hem door de binnengalerij loopen. »Daar is Amat," zei Verveer. »Dan zal ik maar eens opstappen," besloot Kees. »'t Is al laat. Goeden avond, en het beste en dank je wel ...." De mannen wisselden een blik van verstandhouding. Toen ging Kees Smit zijn logies opzoeken. Nog slechts eenmaal kon hij Verveer bezoeken.
Thans echter had hij gezelschap. Een oude makker, dien hij in lang niet gezien had, zat naast hem. Voor Jan Verveer was het een groote vreugde, dat zijn vroegere wapenbroeder, Kees Smit, hem eindelijk weer eens had opgezocht. Jan Verveer en Kees Smit; twee echte Hollandsche namen van twee echte Hollandsche jongens. Beiden hadden ze in hoofdzaak denzelfden levensloop gehad.
Van een geregeld gesprek was nu geen sprake meer. De dood waarde in de galerij, waar ze voor de laatste maal bijeen zaten. In den daarop volgenden nacht overleed Verveer. Kees bleef nog in Pontianak tot na de begrafenis. Toen keerde hij weer terug naar zijn huiden en skeletten. Hij had groote bestellingen en er zouden vele maanden gemoeid zijn met het uitvoeren daarvan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek