United States or Armenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik gaf al wat hij heeft; En tot belooning ketent hij mij hier, Jaren, neen eeuwen, nacht en dag; hetzij De zon mijn droge huid doet barsten, 't zij In maannacht de kristal-gewiekte sneeuw Kleeft rond mijn haar; wijl mijn geliefd geslacht Vertreên wordt door wie zijn gedachte doen.
De reuzen ploffen straks door 't vliegende geweer By menigte, in de vlucht, of eer zy opstaan, neêr; Doormengen met hun bloed het bloed der runderdieren, En sterven, met den tand in 't vet der lamm'renspieren; Vertreên elkander in verwarring, schrik en vrees, Onwetend van wat kant dit baldrend onweêr rees. De slachting hoopt de vlucht.
Tot iedere vermaarde zuil en toren rotsgelijk, Paleis en obelisk en tempel plechtig-rijk, Mijn keizerlijk gebergt bekroond met wolken, vuur en gloeden, Mijn zee-gelijke wouden, ieder sprietje, en iedre bloesem, Die de eerste koestring en zijn graf vindt in mijn boezem, Waren vertreên tot zielloos slijk door uw geweldge woede,
Hij andwoordt in de stormen, Die schepen doen vergaan, Die steden en plantaadjes Tot gruizels nederslaan; Hij ziet vergramd Zijn kindren In 't martelbloed vertreên, En dondrende op uw daken, Spreekt Hij Zijn heilig: "NEEN!"
Geen onderscheid, geen keur van vijand of van vrind; Met wien, voor wien men strijdt! 't is offer wat men vindt. Geen rij of legerspits, geen teeken, geen banieren! Men valt verwoed door een als aangehitste stieren, En moordt en wordt gemoord, vertrappeld, en vertreên, En nergens veiligheid dan in den moord-alleen. Zoo weidt dat wapentuig dat sabel, speer, en degen Vervangt.
't Is Hemel, waar ik heul, vertroosting, lichtnis vind, Verdelgen mag, vertreên, en niets my meer verbindt: Waar ik den sterveling, zijn wellust, zijn genoegen, Zijn' aardboôm, nieuwen vloek by d'ouden toe mag voegen, Den mijnen van mijn hoofd ontlasten door de wraak, En 't sterflijk broederkroost affoltren tot vermaak.
Woord Van De Dag