Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Wanneer, van het trottoir aan de overzijde, ge eensklaps te midden van het gewoel en de beweging der straat, de oogen opheft naar deze beelden en groepen, dan gevoelt ge dat ge hier een edel kunstwerk voor u hebt, waaraan de tijd de laatste hand heeft gelegd.
Zou hij haar =die= voldoening nog gunnen?.... Hij zag de deernen aan, die er zwierden langs het trottoir: en hij zag dat er mooie onder waren even mooi haast als Mary! Al dolende, onverschillig waarheen, belandde hij in den omtrek van de St. Laurens-kerk bij een gebouw, waaruit het tjingelen van eene piano en eene gillende vrouwestem naar buiten drongen.
De Rosbach, het welbekend Duitsch bierhuis, bevond zich in een drukke straat, vlak tegenover deze waar meneer Bollekens woonde; en van uit zijn ramen kon hij den witten gasbol zien boven den ingang der vermaarde herberg en de grauw-bestoven sierplanten-in-kuipen, die op het trottoir het terrasje afbakenden.
Handkarren werden af en aan gereden om 't veegsel in de vaarten te storten. Bij het station werkten ploegen met bezems, schoppen en latten. Suikerpeer, ongewoon-rood van gelaatskleur, stond op 't trottoir de ingevroren sneeuw los te bikken. Rustend op den steel, kapot van den arbeid dien z'n oud joden-lichaam nauwlijks kon volhouden, spuwde-die hijgend.
Als men de plaatsdeur uittrad, had men eerst een soort van trottoir van gele klinkers, van omstreeks drie passen breed, en als men dan over eene hooge rollaag van blauwe klinkers heenstapte, waarvóór aan de overzijde drie voetschrabbers waren geplaatst, was men eensklaps in het kleine elyseum van mijn tante.
Alle padden doen dat op snikheete dagen hollen een schuilplaats uit onder een zode of wortel of vermolmde boomstomp en dutten daar in de koele, vochtige schaduw, terwijl de zon daarboven schroeit. Vlak voor het trapje liepen wat breede, platte steenen over het gras naar het trottoir.
Tot de steeds groene boomsoorten, als palmen, olijven, ceders en velerlei dennen, waaronder er zijn, die men treurdennen zou kunnen noemen behoort inzonderheid, als een der grootste en lommerrijkste, de calyptus, die men langs het trottoir alsmede in parken en tuinen veelvuldig ziet.
Men kon de klappende rinkeling van een tram van verre gewaar worden zóo duidelijk, als ware zij het eenig klinkend leven van de stad geweest. De hakken van een haastigen voetganger klopten tegen het trottoir. De trage waggeling van een bierwagen of de rappe guttawielen van een voornaam rijtuig rumoerden, elk met eigen belang en eigen helderheid, voorbij.
Weer slenterden zij met hun vieren door de straten, doelloos, gapend-rondkijkend, hinderlijk voor de overige voetgangers, die telkens op het trottoir om hun trage viertal heen moesten, als water om een klip.
En als men zich voor die onberekenbare gevaarten wilde in veiligheid brengen, was er geen andere toevlucht dan een trottoir van hoogstens 40 c.M. breedte, waarop de voorbijgangers voortdurend tegen elkander aanbonsden en ieder, die niet even behendig of brutaal, was als zijzelf, eenvoudig op de straat duwden, of letterlijk tegen den muur platdrukten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek