Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Daarop werd de razende vrouw door den vertoornden Hildebrand gedood. Hier eindigt de sage. De treurmare van de Nibelungen is in den volksmond het meest populaire heldenlied geworden. Door deze sage wordt de historische ondergang der laatste Bourgondische koningen van Worms door alle eeuwen heen op dichterlijke wijze verheerlijkt. Mainz Heinrich Frauenlob
Diep waren deze mannen geschokt door de hun aangekondigde treurmare; en de ramp die de Voortrekkers, waarvan hun trek het niet onaanzienlikste deel uitmaakte, getroffen had, omtrent de juiste omvang waarvan zij nog in het duister verkeerden, deed hen in treurig gepeins tot zich zelf inkeren. Nog weinige ogenblikken en de onzekerheid zou ophouden.
Indien hij zijn ouden kennis niet voor weinige dagen te Aken had ontmoet en zich niet zoo had verlustigd in zijn geluk, zou hij, bij het vernemen der treurmare, zich misschien vergenoegd hebben met den uitroep: "Die arme duivel! hij is er ook alweêr geweest. Hij was een beste jongen."
In éene daarvan nam hij twaalf voorname krijgslieden gevangen. Toen Rollo zulks vernam, ontstak hij in vreeselijke woede, viel Renier aan en nam, na een bloedig gevecht, den dapperen graaf gevangen. In angstvolle verwachting vertoefde Albrade op haren burcht en, toen zij de treurmare vernam, besloot zij alle middelen in het werk te stellen om haren echtgenoot te redden.
Hij stelde zich hare droefheid voor; zij was nu alleen in de wereld. Dit was het oogenblik om haar vergiffenis te schenken en te beklagen. Hij herinnerde zich, dat hij verzuimd had te vragen waarom zij zich dien morgen niet bij het gezelschap had gevoegd. Hij had zelfs niet aan haar gedacht. Daarover beschaamd was hij bereid alles goed te maken, te meer nu hij een treurmare had te brengen.
Onder de lijkehoop in het lagertje der Prinsloo's vonden wij Hannie van der Merwe, die zes en twintig, en Grietje Prinsloo, die twee en twintig assagaaisteken had gekregen. Beiden waren nog in leven, en leefden nog toen wij het lager verlieten. De volgende dag vroeg Maritz vrijwilligers om u de treurmare te brengen. Wij boden ons daartoe aan, en door God behoed, hebben wij onze taak volbracht."
Hij joeg ons niet weg, schold ons niet uit, sprak geen woord, maar op een of anderen ochtend liep de afgrijselijke treurmare van mond tot mond onder de schooljongens: Stien Smijters hêt de boantjes op de wal van 't Oarmhuis vermeurd! Ik herinner mij nog die droefheid, die wanhoop telkens als dat ellendig nieuws ons bereikte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek