Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Gekapt, gekleed konden zij nog als bengels doen achter de scæna; geschoeid met den soccus werden zij plotseling comoedi, tooneelspelers, artiesten, waren zij Grieksche hetæren, waren zij de beide Bacchides. Liepen zij nu ook op elkander toe met den tooneelpas, dien de soccus eischte, niet zoo wijd als de tragici loopen, maar wijder en rhythmischer dan wie ook loopt in het gewone leven.
Want het publiek, dat wachtte, kon nog niet anders dan om zich rond en vóor zich kijken en bewonderde dus de scæna vooral.
.... Het koor vervolgde nog, zegevierend de stemmen om Attis' herleving: het fluitspel vervloeide.... De eerste zangeressen verschenen, nu het Voorspel eindigde, boven aan de zijpoorten der trappen, achter de scæna. Wat is er?? vroegen zij, toen zij de ontroering zagen. En overal fluisterde het: Een beer.... Een beer.... Aan het slot van "Laureolus"....
Het was de afsluiting van het proscænium, waarop de tooneelspelers zouden treden: de scæna was de monumentale muur, die afsloot het eigenlijke "tooneel": muur van twee verdiepingen, met in het midden de groote poort, de Koningspoort der tragedie, waar de vorstelijke personen werden gedacht uit hun paleis te treden; met twee zijpoorten voor de "gasten"; met de twee monumentale trappen links en rechts, toegang gevende tot hoogere poorten in de tweede verdieping, voor de "vreemdelingen" of de "boodschappers", naar de "zee" of de "stad", ook om alle mindere personages te doen verschijnen of verdwijnen en die scæna was hier een dubbele, Corinthische kolonnade, de eene òp de andere, met kolommen van de edelste steensoort, marmer van Caristo en Numidië, terwijl in de nissen van den scæna-muur, tusschen pilasters, beelden stonden en groote, schuine, geluid weêrkaatsende, bronzen schalen waren ingevoegd.
De gladiatoren zaten, een massa van kracht, de armen gekruist, naast elkaâr, geduldig te wachten, naar de beelden der scæna te kijken.... Plotseling kon Colosseros het niet langer harden. En hij begon met de zwaar geschoeide voeten te stampen van ongeduld. Beginnen ze nòg niet!! bulderde hij los, plotseling boos, woedend zijn blauwe jongensoogen. Het was een signaal.
Het is de beer! Het is de beer!! riepen de komedianten. En het is de ezel, die.... De choragus naderde, riep zacht: Dominus....? Choragus....?? De komedianten spreken te luid achter de scæna.... Laat ze zwijgen.... Zwijgen jullie dan toch! bezwoer, fluisterkrijschend, ontzenuwd de dominus. Maar zij riepen het bijna: Het is de beer! Het is de beer! Pas op, dat hij den ezel van Nilus niet opvreet!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek