Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
De inhoud van dit antwoord was echter van dien aard, dat Tolstoi er de voorkeur aan gaf zich aan de inmenging te onttrekken." De artél van den Sawremjennik hield niet lang stand en ging in eene gewone tijdschrift-organisatie over. Tolstoi heeft Belinski niet bij den Sawremjennik ontmoet.
"Toen ik op den dag van mijn bezoek van hem vernam, dat hij dien middag bij de redactie van den Sawremjennik te eten was gevraagd, en dat hij daar niemand van nabij kende, niettegenstaande hij reeds bijdragen aan het blad geleverd had, besloot ik met hem mee te gaan. Het middagmaal verliep in goede orde; Tolstoi was tamelijk stil, doch op het eind hield hij zich niet in.
De zekerheid daarvan is, geloof ik, voor u, als beginneling, op 't oogenblik van het grootste gewicht. Hedenavond verschijnt uw werk te Petersburg; ik zal u een nommer van den Sawremjennik sturen, maar waarschijnlijk eerst over een week of drie. Wij hebben er iets, heel weinig, uit laten vervallen en niets bijgevoegd. Spoedig zal ik u nader berichten, maar vandaag heb ik geen tijd.
Den 8sten Augustus was hij reeds in Stettin, en van daar kwam hij per stoomschip op 30 Juli/11 Augustus te St.-Petersburg. In Petersburg vertoefde hij eene week, bezocht het gezelschap van den Sawremjennik, vertoefde bij Njekrassoff en las dezen onder andere zijn verhaal Lucern voor, dat in de September-aflevering, jaargang 1857, van den Sawremjennik gedrukt werd.
Den 7en Augustus, terug in Starogladowskaja, schreef hij, meegesleept door het patriarchale, eenvoudige leven der Kozakken, dat hem lief en tot eene gewoonte was geworden, in zijn dagboek: "De eenvoud is de deugd, die ik mij wensch eigen te maken boven alle andere." Eindelijk, den 28en Augustus, kwam het lang verwachte antwoord van de redactie van den Sawremjennik.
Kolbasin, een der medewerkers van den Sawremjennik: "Zeer verheugd ben ik over het succes van Jongensjaren. God geve, dat Tolstoi in leven blijve, want, naar ik hoop, zal hij ons allen nog verbazen; hij is een genie van den eersten rang. Ik heb hier met zijne zuster kennis gemaakt, eene zeer lieve, sympathieke vrouw, die ook met een' graaf Tolstoi gehuwd is."
Tolstoi's zuster, Maria Nikolajewna, vertelde mij van den indruk dien zijn werk op de familie en kennissen heeft gemaakt. De familie woonde op een landgoed dicht bij het buiten van Toerghenjeff, die dikwijls bij hen kwam. Eens bracht hij het bewuste nommer van den Sawremjennik mee, sprak vol lof over het werk en den onbekenden schrijver en begon het voor te lezen.
Bij zijne aankomst te Petersburg op 21 November 1855 bezocht hij onmiddellijk den letterkundigen kring van den Sawremjennik en werd hier met open armen ontvangen. Tolstoi doet ons een verhaal van dien tijd in zijne Biecht dat aldus luidt: "Destijds begon ik te schrijven uit ijdelheid, eigenbelang en trots. In mijne geschriften deed ik hetzelfde, als in het leven.
In elken intellectueelen kring ontstaat zeer spoedig eene verdeeling in groepen; die verhouding, eerst geduld, verandert weldra in onverschilligheid; daarna ontstaat mededinging, die ten slotte overslaat tot openbare vijandschap. Zoo ging het ook met den Sawremjennik. Reeds in het jaar 1856 rees bij enkele medewerkers het denkbeeld van eene scheiding en het oprichten van een nieuw tijdschrift.
Aan den anderen kant had hij, als lid van de artél Sawremjennik, niet het recht te beloven, dat hij voor Katkoff's tijdschrift zou werken. Zijn zachte, toegevende aard had hem ditmaal een slechten dienst bewezen. "Tolstoi nam het voor zijn' vriend op. Hij schreef Katkoff een langen brief om Toerghenjeff te rechtvaardigen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek