United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar het schijnt, dat met de Castiliaansche bezetting van de Moorsche gedeelten van Spanje, de atmosfeer, die de Saraceen had achter gelaten, grooten invloed uitoefende op den Spanjaard, die zijn ouden vijand schijnt te hebben omgeven met een stralenkrans van romantiek, en voor wiens fijne beschaving, waarvan de bewijzen zoo ruimschoots voorhanden waren in zijn architectuur en andere kunstuitingen, hij zulk een diepe bewondering had.

Trekt op! ten strijde voor uw Heer! De Stedehouder Gods op aarde Scheldt hem de zwaarste zonden kwijt, Die optrekt in den heil'gen strijd, Geen aardsche schat heeft hooger waarde. Op dan, ten strijd naar 't Oosten heen! Den dood aan Turk en Saraceen! Wie hier in dienstbaarheid moet sterven En optrekt naar het Heil'ge land, Wordt losgemaakt van elken band, Kan buit en vrijheid zich verwerven.

Maar was die invloed van directen aard, en het gevolg van een voortdurend contact met de Mooren, of kwam hij voort uit de atmosfeer van betoovering, die de Saraceen in Spanje achterliet, een betoovering, die nog versterkt werd door de wonderen van zijn architectuur en zijn kunst? Er bestaat bijna geen Spaansche romance, waarin de Moor niet beschreven wordt als een caballero en een waardig vijand.

Na den ondergang van het romeinsche rijk bleef het door zijn ligging langen tijd bevrijd van de aanvallen der Saraceenen. Die naam van Saraceen werd aan de Arabieren gegeven en is afgeleid van het arabische woord sarako dat stelen beteekent. Nog heden ten dage wordt in Taormina het woord Saraceen als een scheldnaam beschouwd. Na in 902 n.

Het plein was leeg aanstonds, slechts aan de schaduwige openingen der straten rustten krijgslieden. Op den grond lagen vele burgers in de stovende zon, en wanneer te wijlen er één trachtte op te staan, hieuw een Saraceen hem neder. De soldaten brachten hun wagens en laadden er pakken op, anderen droegen aldoor groote bossen stroo aan waarmede zij de open gebroken deuren der huizen binnen gingen.

"Gooi weg, heer, gooi in het water!" riep Walid, die binnenkwam en het zag, "de bloedsteen is nog gevaarlijker dan de duivelsteen dien wij in de nesten van adelaars vinden. Neem hem weg, Carolus, en gooi hem in 't water." "Zwijg, man. Al was het de duivel zelf, die er in is, ik zal hem nu dragen tot mijn dood." De Saraceen zag hem aan en zei bedaard: "Tot uw dood."