Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
Mijn voorraad bestond in eenigen tweebak, weinig gerooste garst, een goed kooksel rijst met lamsvleesch, en een aantal kruiken en houten flesschen zoo met melk als met water gevuld. Een glazen met stroo omvlochten flesch Sciroswijn werd door een van mijn Perzische reisgezellen daar nog bygevoegd.
En inderdaad, waarom zou Aristobulus Beerenkooi, nadat zijn reisgezellen zoo plotseling verdwenen waren, niet aan boord van de stoomboot, die te Jona aanlegde, gestapt zijn, om naar Oban terug te keeren. Van alle ontmoetingen, was men er wel op uit om die te mijden.
Uit alles bleek, dat men hier nog met onvervalschte koppensnellers te doen had. Overal aan de palen hingen rottan mandjes met gedroogde of gerookte menschenschedels erin en de zware parangs der krijgers waren kwistig met bosjes haar versierd. Nu Kees en zijn reisgezellen eenmaal in het huis ontvangen waren, konden ze zich daar voorloopig veilig voelen.
De meeste van uwe reisgezellen wachten hier sedert drie dagen op het teeken om te vertrekken, en toch beklagen zij zich niet. Ik kan onmogelijk binnen vier-en-twintig uren eene karavaan van ruim vierhonderd muildieren en tweehonderd personen organiseeren.
Maar tegen drie uur des morgens, toen Joe de wacht had, werd de temperatuur eensklaps lager, de hemel bedekte zich met wolken en de duisternis werd grooter. "Op!" riep Joe, zijne twee reisgezellen wekkende, "zie hier den wind." "Eindelijk," zeide de doctor, den hemel beschouwende, "maar het is een storm! Naar den Victoria!" Het was meer dan tijd om er te komen.
Ferguson beschouwde ze met schrik. Aan hun voet zag men half uitgespoelde steenen eener put; maar die steenen door de zonnehitte verkalkt, schenen slechts stof te zijn. Er was zelfs geen schijn van vocht. Het hart van Samuel kromp in een en hij was op het punt zijne vrees aan zijne reisgezellen mede te deelen, toen hun geroep zijne oplettendheid gaande maakte.
De trein behoefde eerst ten zes ure te vertrekken. Fogg, Aouda en hunne twee reisgezellen hadden dus tijd in overvloed om zich naar de Stad der Heiligen te begeven, die door een zijtak met Odgen verbonden is.
Zonder zich langer te doen noodigen, strekten de beide reisgezellen des doctors zich op den bodem van het schuitje uit en vielen spoedig in een diepen slaap. De nacht was kalm, eenige wolken braken tegen het laatste kwartier der maan, wier onzekere stralen nauwelijks de duisternis eenigszins braken.
Dáár fluisterden zijn reisgezellen, En trager werd de vaart der praauw; Wat nieuwe ellend moest hij zich spellen? Hen scheen een folt'rende angst te kwellen; Maar wat wat bragt hen dus in 't nauw? Al heerschte aan 't strand maar stilte en schaâuw, Toch neigden zij ten golven de ooren, Toch weêrlichtte op 't verschiet hun blik, Een wijle drijvens dubb'le schrik!
Onze reisgezellen, de verminkte offiçier en de oude ridder, die verpligt waren geweest, om den nacht op stoelen door te brengen, hadden intusschen vernomen, dat 'er een schuit gereed lag, om de rivier af te varen tot Bordeaux, en sloegen ons voor, om, van die gelegenheid gebruik te maken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek