Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 juli 2025


P. PIPER, Die Spielmannsdichtung, I, 29. "Item barbara et antiquissima carmina, quibus veterum regum actus et bella canebantur, scripsit memoriaeque mandavit." PIRENNE, Geschichte Belgiens, I, 91. Bonifacins door Dr. J.P. M

In het derde boek van Geoffrey of Monmouth's "Historia Regum Brittanniae" verschijnen de broeders onder de namen Belinus en Brennius als twee oud-Britsche koningen. Verder is de Arthur-literatuur vóór Thomas Malory buitengewoon zwijgzaam omtrent de geschiedenis der beide helden.

Ook in den strijd tegen Modred treedt hij op den voorgrond als de kampioen van zijn oom en vorst. In zijne Anglo-normandische vertaling van de "Historia Regum Brittanniae" weet Wace niets aan de geschiedenis van Walewein toe te voegen; toch blijkt uit zijn werk, dat hij zijn held reeds uit andere verhalen kent en dat de roem van Walewein reeds ver was doorgedrongen.

Daarbij maakt de schrijver melding van het feit, dat onze held de zoon was van Arthurs zuster Morgawse, gehuwd met Lot, koning der Orcadische eilanden, en dus een neef van den grooten koning. In de "Historia Regum Brittanniae" van Geoffrey of Monmouth, die slechts een tiental jaren jonger is dan bovengenoemd werk, speelt Walewein eene belangrijke rol.

Dat Geoffrey van Monmouth zijn »Historia Regum Britanniae" schreef, is waarschijnlik aan de uitnodiging daartoe te danken door de aartsdiaken van Oxford, van een Engelse prinses, en kort daarna begonnen ook verscheidene Normandiese geesteliken gelijk er zo vele aan de hoven leefden als sekretaris of gouverneur bij jonge kinderen het Latijn van Galfridus in Franse berijmde verzen over te zetten, naar het schijnt op verzoek van vorstelike Engelse dames.

Dit is Walewein, de neef van koning Arthur. Wij vinden zijn naam voor 't eerst vermeld in William of Malmesbury's werk, getiteld: "Gesta Regum Angliae". In deze pseudo-historische kroniek, dagteekenend uit de eerste helft der 12e eeuw lezen wij eene beschrijving van het graf van Walewein, dat te vinden moet zijn in Ross in Pembrokeshire.

Het mag betwijfeld worden of zij ooit tot dezen ongekenden bloei geraakt zouden zijn, als hieraan niet de stoot was gegeven door het werk van Geoffrey of Monmouth, die ons omstreeks het jaar 1139 in zijn: "Historia Regum Brittanniae" het eerste volledige verslag gaf van de Arthur-geschiedenis . Het vraagstuk van Geoffrey's bronnen is nog steeds onopgelost; of hij ooit het "most ancient book in the British language" gebruikte, waarover hij in zijne opdracht aan Robert, graaf van Gloucester, spreekt en hetwelk hij voorgeeft ter vertaling in het Latijn te hebben ontvangen van een zekeren Walter, aartsdeken van Oxford, blijft altijd een punt van twijfel uitmaken.

Het was, zoals men zich herinneren zal, in de eerste plaats, de kroniek van Geoffrey van Monmouth, een geestelike uit Wales over de »Historia Regum Britanniae", welke de Normandiese vorsten en vorstinnen door hun klerken in Franse verzen over lieten zetten.

Woord Van De Dag

staande

Anderen Op Zoek