Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Vermaken van de wilden. Het koninklijk middagmaal Het leven op Haïti. De Caraïbiërs. Toebereidselen voor de terugreis. Het fort. Zesde Hoofdstuk. De terugreis. 62 De Nina ontmoet de Pinta. Rio de Gracia. Ontmoeting met een wilden stam. Het eerste gevecht. Vrede hersteld. Het leven op zee. Vreeselijke storm. Beloften van den admiraal en het scheepsvolk. Verdriet van Columbus.
Deze schijnsels duurden evenwel maar zoo kort, dat er door de anderen op het schip niet veel waarde aan werd gehecht, ofschoon Columbus vast overtuigd was, dat het licht van het land was. Zoo zeilde de kleine vloot nog 4 uren lang voort, toen er, des morgens te 2 uur, door een der matrozen van De Pinta, die Rodrigo de Triana heette, land werd gezien.
Door stilten en tegenwinden vorderden zij niet veel, en voeren nog maar altijd langs de kusten van het eiland, waarvan de uitgestrektheid en pracht telkens meer in 't oog vielen. Zij hadden nog maar ongeveer 50 mijlen afgelegd, toen de wacht in de mast riep: "de Pinta, de Pinta!" En hij had gelijk. Door een zonderling toeval ontmoetten de schepen elkander.
Waarlijk, we dienen ons eer te verbazen, dat Columbus zelfs nog eenige misdadigers vond, die met hem de reis wilden meemaken, dan dat we verbaasd zijn, dat er geen fatsoenlijk zeevolk voor zijne onderneming te vinden was. Reeds op den derden dag na de afvaart, seinde de »Pinta« averij.
De blijde tijding vloog over Spanje, als het vuur over de prairieën. Vreugdevuren brandden op de hoogten, uit elke vesting hoorde men saluutschoten en alle kerkklokken werden geluid. Om de vreugde nog grooter te maken, liep in den avond van dezen zelfden dag, terwijl de klokken luiden, het kanon losbrandde en het volk juichte, de Pinta de haven binnen.
Zoodra het schip de ankerplaats bereikt had, en men den gunstigen uitslag van de reis vernam; ook dat het scheepsvolk van de Santa Maria zich op de Nina bevond, en men nog vóór een paar dagen de Pinta had gezien, was de vreugde onbeschrijfelijk. Een van de eerste daden van den vromen man was met al zijn volk naar de kerk te gaan, om God voor de gelukkige thuiskomst te danken.
Eer we met Columbus den tocht gaan medemaken, dienen we te zeggen, dat Martinus Alonzo Pinzon, die het bevel over de »Pinta«, en Vicente Yanez Pinzon, die de »Nina« kommandeerde, twee mannen waren, die als kloeke en ervaren zeelieden bekend stonden, en Columbus niet alleen hartelijk genegen waren, maar daarenboven ook dweepten met zijn grootsch plan.
Hij gaf bevel, om goed wacht te houden, en voegde aan de belooningen van de souvereinen nog de gift van een fluweelen wambuis toe aan hem, die het eerst de kust zien zou. Des nachts wakkerde de wind aan en snel kliefde de kleine vloot de golven. De Pinta zeilde het hardst en was een weinig vooruit.
Twee dagen na zijn vertrek ontmoette Columbus de »Pinta«, die, zooals later bleek, een' vruchteloozen tocht gedaan had. Columbus deed, alsof hij de verontschuldigingen van Martin Pinzon aannam, en zeilde langs Haïti verder, hier en daar nog eenige baaien binnenloopende, om ruilhandel te drijven, en ten slotte om zich van een' goeden voorraad cassave-brood en water te voorzien.
Den volgenden dag ankerden zij in den mond van dezelfde rivier, waar Pinzon handel had gedreven. Columbus noemde deze rivier Rio de Gracia, maar nu heet zij Porto Caballo. De wilden klaagden over Pinzon, omdat hij vier mannen en twee jonge meisjes met geweld had meegenomen, die Columbus dan ook aan boord van de Pinta vond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek