Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
De prauwen, uit boomstammen uitgehold, liggen bij het huis; zij hebben vlerken, zooals in den geheelen Archipel, en een groot rechthoekig zeil. De Papoea's zijn goede zeelui en krachtige roeiers; hun pagaaien zijn lang, breed en sierlijk.
In vroegeren tijd werden deze vogels, om hunne buitengewone manier van in het water te pagaaien en te plassen, harddravers genoemd; doch nu noemt men hen veel gepaster stoomers. Hunne vleugels zijn te klein en te slap om te vliegen; maar door er deels mede te zwemmen en deels de oppervlakte van het water te slaan, bewegen zij zich zeer snel.
Zij hadden nog voorraad voor een dag en er deed zich geen enkel teeken voor dat het weder slecht zou worden! »Pagaaien maar!" zeide Kin-Fo. Dat was het signaal om de reis te vervolgen, en nu eens op den rug, dan weder op den buik, roeiden de scaphanders in de richting van het westen voort. Men vorderde niet hard. Door dat pagaaien werden de armen, die het niet gewoon waren, spoedig vermoeid.
Nu zij de uitkomst als het ware in hunne eigen handen hadden, zouden zij haar niet laten ontsnappen. De wind, die naar de andere zij woei, belette hen gebruik van hunne zeilen te maken, doch zij konden het wel met hunne pagaaien af, daar de afstand niet groot was. De wind nam gaande weg toe en men zag het schip steeds grooter worden.
Dikwijls trokken zij dorpen voorbij waar de Indianen het vrij goed met de engelsche ambtenaren schenen te kunnen vinden. In de rivier vertoonden zich heele vloten van cederhouten vaartuigen die zich lieten afdrijven op den stroom of er tegen opvoeren met kracht van pagaaien en zeilen. Dikwijls kwamen zij ook troepen Indianen op weg naar het Zuiden tegen.
De armen werden dan ook weder krachtiger uitgeslagen, de pagaaien raakten met snellen slag het schuim der korte golven, de afstand verminderde in 't oog loopend, toen Soun op eens een vreeselijken angstkreet deed hooren. »Een haai! een haai!" En Soun had zich ditmaal niet bedrogen. Op ongeveer twintig voet afstands zag men twee voorwerpen zich bewegen.
Zijn de meisjes op een leeftijd gekomen, dat men haar onmogelijk meer tot de kinderen kan rekenen, dan worden haar neusschot en de oorlellen doorboord, en in de openingen fraaiigheden gehangen; zij leeren een en ander: breien en vlechten, pagaaien, sago-bereiden en sirih-pruimen.
In de schommelende prauw vervielen we in een loome, lustelooze stemming, nu we daar in de hitte van den dag uitgestrekt lagen; als eenig geluid hoorden we het eentonig plassen der pagaaien en het aanmoedigende geroep der roeiers. Tegen den avond bereikte ons het heugelijk bericht, dat we nog dezen nacht voor Tobelo zouden aankomen.
Onmiddellijk stuurde Kees het vaartuigje, dat door den stroom meegevoerd werd, naar het midden van de rivier, waar de stroom nog sterker was. Ook Marti had onmiddellijk een dajong ter hand genomen en beiden begonnen te pagaaien en te sturen, hetgeen hard noodig was, daar de boot reeds bedenkelijk in den stroom begon te draaien. De beide Dajaks stonden verbluft te kijken.
De koepelsgewijze daken zijner twee pagoden paren zich gelukkig met al dat verschillende loof, met al die stijve of buigzame takken, die nu eens kleine en teere bladeren als vlindervleugels, dan weder breede en lange als Australische pagaaien dragen. De rijtuigentrein schuilt weg onder een dicht bosch van groen en bloemen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek