Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
Belegering, moedige verdediging en eindelijke overgave van Haarlem. Alba's vruchtelooze poging om den vrede tot stand te brengen. Belegering van Alkmaar. Krachtige verdediging en ontzet der stad. Overwinning der Hollanders ter zee. Oranje's werkzaamheid. Zijn overgang tot het Calvinisme. Laatste tijd van Alba's verblijf in de Nederlanden. De hertog van Medina Celi. Don Louis de Zuniga y Requesens.
Aan zijne zijde stond Lodewijk van Nassau, Oranje's broeder, die van heeler harte het pausdom en zijne bloeddorstige verdedigers haatte. Hij was een voortreflijk en dapper soldaat, even vroolijk, ja somtijds even uitgelaten als de dolle Hendrik van Brederode, maar niet, gelijk deze, aan de dronkenschap verslaafd.
Door vele geschiedschrijvers wordt aan deze laatste samenkomst van den prins met Egmond eene anecdote vastgeknoopt, die echter alle geschiedkundige waarheid, alle waarschijnlijkheid zelfs mist. "Vaarwel, prins zonder hoed," zou Egmond bij het afscheid hebben uitgeroepen: "Vaarwel, graaf zonder hoofd!" zou Oranje's antwoord zijn geweest.
Hertog Frans van Alençon, die thans den titel van hertog van Anjou droeg, de zoon van Catharina de Medici en broeder van den Franschen koning, was door den katholieken adel uitverkoren om de rol, vroeger den aartshertog Matthias opgedragen, over te nemen en Oranje's invloed te vernietigen. De eerzuchtige hertog had den Nederlanders zijne hulp toegezegd.
Den 3en October 1577 verliet hij heimelijk Weenen, of dit met toestemming des keizers, dan wel tegen diens wil geschiedde, is niet met zekerheid te bepalen ten einde zich naar de Nederlanden te begeven. Oranje's houding was door dit optreden van den aartshertog Matthias alles behalve gemakkelijk gemaakt.
Oranje had een leger van ongeveer 30.000 man onder de wapenen, Alba stond aan het hoofd van niet meer dan 20.000 man; wel waren zijne soldaten geoefende veteranen, op wie hij zich onder alle omstandigheden verlaten kon, terwijl Oranje's leger grootendeels uit huurlingen bestond; wel mocht de hertog daarom, in weerwil van de mindere sterkte zijner legermacht, op eene zegepraal hopen, maar veel veiliger was het in zijn oog, door opzettelijk dralen de hulp in te roepen van een bondgenoot, die hem ten slotte de overwinning verzekeren moest.
Niemand vonden zij, wien zij een onbepaald vertrouwen konden schenken, dien zij met eene even uitgebreide macht aan het hoofd der regeering hadden kunnen plaatsen. Op Oranje's zonen vestigde zich natuurlijk in de eerste plaats de algemeene opmerkzaamheid.
Van deze ongunstige stemming des volks trokken wederom hooggeboren verraders partij. De gouverneur van Gelderland, de graaf van den Berg, Oranje's eigen zwager, trad met Alexander Farnese in onderhandeling; ten einde de genade van koning Philips te koopen, verbond hij zich om de aanzienlijkste steden van Gelderland, met Zutfen aan het hoofd, den Spanjaarden over te geven.
De graaf van den Berg, Oranje's zwager, die in diens naam den eed van trouw aan de burgers afgenomen had, toonde thans een ellendige lafaard te zijn. Hij durfde den strijd tegen de Spanjaarden niet voortzetten, maar hij vluchtte zoo snel mogelijk uit het land. Na zijn vertrek vielen alle Geldersche steden van Oranje af, zij smeekten den hertog om genade en gaven zich aan zijne troepen over.
Oranje wendde zich daarom met dringende beden tot de staten van Holland; hij bezwoer hen bij hunne eer en bij het welzijn des vaderlands, de gevraagde geldelijke offers voor hen, hunne vrouwen en kinderen te brengen. Oranje's brieven, die in de provincie verspreid werden, maakten een diepen indruk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek