Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
„Maar noe hèv je ’t nicht, oend daaroem moess jij janz eenvoudig von de kamer af; die roemmel, die prulleboel von je, kun je mitnemen, die is kein cent weerdig, allein die bedstelle ist passabel, maar die wil ’k nicht nehmen weil je kind krank ist.
Het was een snerpend koude ochtend, het vroor hard en de zon trachtte te vergeefs door den witgrijzen nevel heen te dringen, die als een reusachtige wolk over heel Edinburg hing. "Zum Abschied nehmen just das rechte Wetter," mompelde Hedwig, terwijl zij zich kleedde. Zij moest tegen elf uur vertrekken en kon ongeveer half drie te Chester wezen.
Daar riep ons de kapelaan weerom: »Sanct Rochus! dat ik het vergeten zou!.... Ich bitte nehmen Sie doch einen Schirm mit!".... Dit was te veel voor onzen lachlust: »Een regenscherm? Maar beste heer, waartoe dit? Er drijft geen wolkje aan het uitspansel!" »Toch, toch!" maande hij. »Laat u raden! Het weerglas zakt!" »Maar weleerwaarde! Het firmament is als metaal!"
"Hier moesten we nu tot morgenochtend kunnen blijven." "Ik denk, dat Lou in dien tusschentijd 'n lekker dutje doen zou," plaagde Gerard. "Kom, laten we wat zingen, om de kleine kinderen wakker te houden." "Ja, wat? wat?" "Uit de Liederschatz natuurlijk." En Eduard zette in met z'n klankrijke baryton: "Morgen musz ich fort von hier, musz ich Abschied nehmen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek