monneye

Bijgewerkt: 25 mei 2025

De landstreek een eindje buiten Tours, over de hoogte en door het dorp Monneye, is zeer eenzelvig, zijnde meest korenakkers, en dus het gezigt niet aangenaam. Zij schijnt ook niet zeer bevolkt, althans ik zag 'er zeer weinig woningen; de weg is met opgeworpen keitjes gemaakt; op sommige plaatsen was men daar mede bezig; hij werd omtrent 1 1/2 voet uitgegraven, in deze groef een bedding van keijen gelegd en vervolgens met kleine keitjes gevuld. De toegangen van Chateau Regnault, zijn nog al aangenaam; langs den weg heeft men Italiaansche populieren en weilanden. Dit steedje ligt aan het riviertje le Brenne, 4 posten van Tours; inwendig ziet het 'er slordig en onaangenaam uit, behalve de overblijfsels van een oud Kasteel op eene hoogte gelegen, is 'er nog een ander, dat in veel later tijden schijnt gebouwd te zijn. De weg wordt slecht, en de landstreek levert niets merkwaardigs op; ondertusschen begon het donker te worden, en wij kwamen omtrent ten 9 uren te Vendome, waar de Postillon bij het inrijden van de poort ons bijna omver wierp; nu het was 'er ook zeer donker, want lantaarns schijnen hier in geen gebruik. In de herberg, daar wij afstapten, om het avondmaal te neemen, wachtte men de Velocifère die van Parijs moest komen, nog met het middagmaal; na dat wij gegeten hadden kwam zij eerst aan. Vele menschen waren hier dronken van den nieuwen wijn, dien men voor twee sols de fles verkocht. Vendome is 7 1/2 post van Tours. Daar wij 'er dien zelfden avond om 11 uren weder van daan reden, zag ik 'er genoegzaam niets van, doch was 'er ook, naar ik vernam, niet veel bijzonders op te merken. Het is de tweede stad in rang van het Departement Loir et Cher, en aan de eerstgenoemde kleine rivier gelegen. Zij bevat ruim 6200 inwoners. Men maakt 'er veel handschoenen voor Parijs, en eenige wollen stoffen; het omliggende landschap Vendomois genaamd is vrij vruchtbaar in granen en eenig ooft; de wijnen die 'er geteeld worden dienen genoegzaam alleen voor het gebruik van de bewoners. Gelukkig was het nog al sterrelicht en de weg werd beter. Daar het rijtuig zoo lang over zijn tijd uitbleef, sliepen de postillons overal, en de Conducteur, die voor de eerstemaal deze reis deed, had veel moeite, om ze op te zoeken, het geen onze reis ook nog vertraagde. De dageraad begon aantebreken, toen wij den 9den dezer te Chateaudun, 5 posten van Vendome, aankwamen; men verwisselde daar weder van paarden, en toen wij wegreden was het volkomen licht, dat mij vermaak deed, om dat 'er dit stadje gnap uitziet. De markt, waarop het Raadhuis staat, is een fraaije plaats, en zoo wel als eenige straten vrij regelmatig aangelegd; ook vernam ik, dat 'er 60

Adriaan van der Willigen - Reize door Frankrijk: In gemeenzame brieven, door Adriaan van der Willigen aan den uitgever