Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 november 2025
Tusschen deze staken waren eenige draden of touwen van boomschors gespannen, waaraan pijlen hingen; op den grond lag eene ruw bewerkte aarden pan, een stuk zwarte was, bananenschillen en vederen van vogels.
Vóór dat Peter ter deure uitging, was er nog afgesproken, om voor vrouw Janssens bespaarde penningen de wieg op 't erfhuis te koopen, want: "'t kribje was 'en oakelik ding, en ook: tegen Lichtmis.... dan was 't weer zoo wied!" De sneeuw lag wel anderhalf voet hoog; 't was alsof er uit den hemel een wit kleed over het aardrijk was uitgespreid.
Ter zijde van den weg, dien zij volgden, lag een oud en vervallen slot, en zij konden den lust niet afweren, het te beklimmen. Zij voelden zich bij instinct te huis in die bouwvallen van vroegere grootheid.
Dat lag zoo verre van haar. Goedele vroeg, lage sprekend: Wiezeken?... Tante Olympe zeeg neer op een stoel en bracht haren voorschoot over haar wezen. Goedele moest nevens haar gaan zitten en herhaaldelijk vragen nog, eer het oude wijveken haar geween kon breken.
Daar lag een diepe put of sloot en wij zagen tot op den helderen bodem, waar bronskleurige waterplanten hun gestolde vormen afteekenden als grijpende handen die ons in de griezelige diepte wilden trekken om ons daar vast te houden.
Van hier wendden wij den boeg regelrecht zuidwaarts, steeds reizende bij nacht, en bij dag ons verbergende. Eindelijk kwamen wij aan de zee, en, verbeeldt u onze blijdschap, toen er eensklaps, niet ver van de kust, een vloot voor ons lag en wij, bij het schijnsel der maan, de Statenvlag van de masten zagen wapperen. Wij sprongen in zee en zwommen naar 't eerste schip het beste.
Al zijne pogingen om de slaapster te wekken waren echter vergeefsch, totdat hij haar wapenrusting had afgedaan, en zij voor hem lag in zuiver wit-linnen kleederen, terwijl haar lange haren in gouden golven om haar heen vielen.
André's gelokene vuist zwaaide kort en viel den lasteraar in 't wezen, zoodat de leelijkheid die hij ging uitbraken hem in de kele bleef. Daarop ontstond eene schorming van armen en lijven; al de boeren schoten toe, maar in één wenk lag Odo overmand ten gronde en met drie, vier sleepten zij den dronken ruziemaker naar buiten.
Ze knipte met de oogen, toen zij voorzichtig want zóó dicht voor haar hing de nevel dat zij telkens bang was tegen iemand aan te stooten, -de straat doorgeloopen was. Lag het ook soms aan haar, w
Weg was de toekomst, met den man, de boerderij, den bongerd en de koeien. Een donkere laan lag voor haar. Ze was bang, om erin te gaan, zóó alleen. "Je hoeft me nooit meer te wachten," zeide hij norsch. O! de eerste schrede in de donkere laan. Er was niets van haar hoop gebleven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek