Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Op heur voorhoofd, heure kaken, in heuren hals zag zij bloedende schrammen, gelijk krabben van nagels. Nele, vroeg Soetkin heur kussend, van waar komen die, schrammen? Steeds bevend en zuchtend, sprak het meisje: Doe ons niet verbranden, Soetkin. Doch Uilenspiegel werd wakker en wreef zich de oogen, verblind als hij was door de klaarte der keers. Soetkin vroeg: Wie is beneden?
Daar wierp Tikhon zich aan de voeten van den prins, hem vergeving vragende omdat hij hem tot toorn had geprikkeld en tot zonde verleid. De prins was, door deze onverwachte verschijning, zoo getroffen, dat hij zich nevens den monnik op de knieën wierp, diens handen kussend, en zijne vergiffenis en zegen afsmeekende.
In deze dagen is op elk uur van den dag de trap in letterlijken zin met knielenden bedekt, die biddend en zuchtend en de treden met het voorhoofd aanrakend of de plaatsen kussend, waar inlegsels van glas in de houtbekleeding de heilige voetsporen laten zien, de moeilijke bestijging volbrengen.
Uw armen zijn marmeren zuilen Uw lichaam mijn levend altaar, Mijn droefenis kan ik ontschuilen Mijn blijdschap belijd ik u daar. Gij straalt, marmerblank aan de poorte Van mijn scheem'rende vrouwenziel, 't Is het uur mijner wedergeboorte Het uur, waarop ik viel Omvattend, uw blanke knieën Kussend uw Koningsvoet, U zingend de litanieën, Waarmee, men de Godheid begroet."
»Mijn lieve, dappre jongens,« sprak Lara diep bedroefd. »Hoe vreeslijk wordt uw vader op dezen dag beproefd; De zeven liefste knapen, die Spanje ooit bracht voort Zijn door die laffe handen verraderlijk vermoord.« Zacht streelde hij de hoofden, ze kussend keer op keer, En op de blonde lokken vielen zijn tranen neer; Hij sloot hun doode oogen met sidderende hand, Kuste de bleeke lippen, door droefheid overmand. »Waart gij naast mij gevallen in glorierijken strijd, Uw vader had geen tranen van zwakheid dan geschreid.
En daarop ging zij naar Vader, om hem de knie kussend, zijnen zegen te ontvangen; vandaar naar haren schoonvader, daarna naar ooms en neven. Als zij, na allen den voetkus gebracht te hebben, weder op hare plaats was teruggekeerd, begon de bruidegom den voetkustocht; hij volgde 't spoor zijner vrouw.
Deze ging open, en een klein meisje, veel jonger dan het jongetje, kwam binnenhuppelen, en hare armen om zijn hals slaand en hem herhaaldelijk kussend, noemde zij hem haar "lieve, lieve broertje." "Ik kom om je naar huis te halen, lieve broertje!" zei het kind, in hare kleine handjes klappend, en zich vooroverbuigend om te lachen, "om je mee naar huis te nemen, naar huis, naar huis!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek