United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een epigram? zei Martialis. Volgaarne; hoor dan! En hij improvizeerde, den beslagen beker vol sneeuwkoud water omhoog: Bewonder 't genie des Egyptenaars, want hoe vaak brak de kunstenaar, Wenschende meerdere kelken te scheppen, zijn brooze schaal. De gasten klapten de handen, juichende. Na zoo sierlijk epigram op den vorm, Martialis, vraag ik er een op den inhoud! vroeg Suetonius.
Zij leî dien op de tafel en bleef daarvóor staan in haar korte witte rokken, waaronder de groene gladde kousen in de vloerdonkerte op-stonden. Het haar, ver naar voren aan weêrszijde, verborg haar oogomkastingen in een schaduw, waar de oogen als zwarte seinlichtjes in uitschenen en klapten open en dicht.
Het was inderdaad eene bevallige vertooning. De saamgepakte Arabieren en Negers waren buiten zich zelven van bewondering. Zij stieten schelle kreten uit, klapten woest met de voeten. Gelukkig, dat het geen planken vloer was, waarop zij stonden.
Het was om den middag; de handwerkslieden, dijkwerkers, kasseiers, scheepmakers, de vrouwen met het middageten van heure mannen, de kinderen die op hunne vaders stonden te zien, dewelke boonen aten met gekookt vleesch, allen lachten, klapten in de handen bij de gedachte aan een nakend gevecht en hoopten, met onverholen blijdschap, dat een der strijders zijn kop zou ingeslagen worden, of deerlijk gehavend in de vaart zou vliegen, tot groot genoegen van elkeen.
Hij vertelt, dat de Egyptenaren in schepen naar de stad Bubastis voeren, terwijl zij op trommels en tamboerijnen sloegen en allerlei ander lawaai maakten, terwijl zij, die geen muziek maakten, in hun handen klapten en luid zongen. In de stad aangekomen, dansten zij en vierden feest, onder gezang en drinkgelagen.
Zij keek naar rechts en zag dat de venstergordijnen nog niet neêrgelaten waren. De blauwzwarte lucht boven de boomen langs den wallenkant, onder de franje der gordijnen, scheen een door de punten der franje getande donkere lap goed, van gouden vonken doorstikt. Mathilde maakte het touw los en roef! roef! klapten de gordijnen neêr.
"Daarna bezocht ik eene bewaarschool, waar kinderen van vier jaren als soldaatjes marcheerden, op commando in de handjes klapten en met bevende stemmetjes hymnen zongen ter eere van God en van hunne weldoeners. "Resumeerende kwam ik tot de conclusie, dat het onderwijs in Marseille bijzonder slecht is.
"Heerlijk mooi!" fluisterde zij, terwijl zij zich dicht tegen hem aandrukte. En in het licht van de lantaarn, zag hij hoe haar oogen vol geestdrift straalden. Hij kuste haar op de wangen die fijn behaard en zacht waren en hem altijd aan een perzik deden denken. "De menschen klapten ook erg," zeide hij, met duidelijke zelfvoldoening. "O ja? Daar heb ik niet op gelet. Ik was heelemaal in het stuk.
Woord Van De Dag