Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
In de halve eeuw, die sedert verloopen is, hebben wij den Kakapo tamelijk nauwkeurig leeren kennen. Behalve aan Von Haast hebben wij vooral aan Lyall en Sir George Grey berichten over de levenswijze van dit dier te danken.
Daar de Kakapo niet of althans zeer gebrekkig klimt en vliegt, hoewel hij klimvoeten en vleugels bezit, houden sommigen hem voor een weinig gewijzigde afstammeling van de alleroudste Papegaaien.
"Op onze jachttochten," zegt hij, "zagen wij den Kakapo alleen dan vliegen, als hij in een hollen boom was geklommen om hoogerop een uitweg te zoeken. Van hier vloog hij dan in den regel naar een lageren boom en klom bij dezen schielijk omhoog, waarbij hij ook van zijn staart gebruik maakte.
Een eigenlijk nest is niet voorhanden; de Kakapo graaft eenvoudig een ondiep kuiltje in de droge massa vermolmd hout. Het ei is zuiver wit, ongeveer zoo groot als dat van een Duif. De jongen, die wij vonden, waren van zeer verschillenden leeftijd, eenige bijna geheel bevederd, andere nog met dons bedekt.
Niet ver van de Haast-rivier zat een Kakapo op een omgevallen boom; hij verdween schielijk, toen wij nader kwamen, maar werd toch door den Hond gevangen. Ten tweeden male zagen wij er één op klaarlichten dag, toen wij door een diepe rotskloof gingen, 3 M. boven den bodem op een fuchsiaboom zittend, welks bessen hij at.
Hoewel steeds aanwezig bij de Vogels, die goed kunnen vliegen, heeft het voor deze beweging een minder belangrijke beteekenis dan de vroeger genoemde organen. De gebrekkige ontwikkeling en zelfs de afwezigheid van het vorkbeen gaat niet noodzakelijk gepaard met het volkomen gemis van de geschiktheid voor 't vliegen. De Kakapo is dan ook in zijn orde niet de eenige, die deze afwijking vertoont.
Daar de wortels van vele soorten van Nieuw-Zeelandsche boomen voor een deel boven den grond uitsteken, worden er zeer dikwijls holten onder gevonden; het kwam ons echter voor, dat deze op de plaatsen, waar wij den Kakapo aantroffen, gedeeltelijk verwijd waren, hoewel wij te vergeefs in de buurt naar de uitgegraven aarde zochten."
De staartpennen en de buitenvlag van de slagpennen zijn olijfkleurig geelbruin, zwart gemarmerd; de onderste staartdekveeren zijn bijna effen olijfgroen. Hoewel Nieuw-Zeeland ons sinds lang bekend is geweest, zijn wij van het bestaan van den Kakapo eerst sedert betrekkelijk korten tijd onderricht en is onze kennis van zijn levenswijze van jongen datum.
De Kakapo heeft duidelijke klimvoeten en deze kunnen nooit verworven zijn door een van oudsher op den bodem huizenden vorm." Tot dezelfde uitkomst leidt het onderzoek van de werktuigen voor het vliegen. Deze zijn bij den Kakapo veel gebrekkiger ontwikkeld dan men na oppervlakkige beschouwing van den Vogel zou vermoeden.
"Vroeger vermoedde men, dat de Kakapo een nachtelijke levenswijze zou hebben; naar ik meen, geven mijne ervaringen aanleiding tot de overtuiging, dat dit niet altijd het geval is. De eerste maal gebeurde dit op een namiddag bij bewolkten hemel in het open woud, toen wij van de westkust terugkwamen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek