Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Alles was er zindelijk en frisch; enkele schreden van onze deur, stroomde het heldere, koele water van het riviertje, terwijl de bloeiende boomen en heesters de lucht met hun welriekende geuren vervulden. Het had veel van een liefelijke idylle! Achtste Hoofdstuk. Koning Mataafa.
Op den top staat nog een ander monument, dat aan de stelselmatige verwoesting is ontkomen, ook een toren in renaissancestijl, door de inwoners teruggekocht na de algemeene vernieling. De hellingen van den berg, die voorheen terugstootend waren, zijn thans met groen bekleed door het initiatief van baron Welden, en de idylle is nu heerscheres op het pantser van het ontwapende monster.
Mevrouw in 'n hoek, den zakdoek om 'r hoofd voor de griezelige beesten jammer dat ze geen rok had! probeerde te slapen, schrikte telkens wakker, als 'n vleermuis neerstreek. Amélie, languit, de oogen geopend, keek naar de sterren, had moeite niet te neuriën. Pa's gesnurk verstoorde de idylle. "Slaap u, ma-lief?" vroeg ze ongerust over ma's lastige houding. "Natuurlijk niet," snauwde ma.
Twee hunner houden een valk op de hand, als in de kapel der Spanjaarden te Florence, dat heiligdom van de schilderkunst der veertiende eeuw; een der dames heeft een windhond op den schoot. Deze idylle, naast de Triomf van den Dood, herinnert onwillekeurig aan de inleiding van den Decamerone van Boccaccio.
Zij voelde zich op dat oogenblik zoo oneindig rijk rijk in haar moederliefde en rijk in het bewustzijn, dat zij een vriend had, waarop zij te allen tijde rekenen kon. Doch tegelijkertijd sneed de tegenstelling tusschen hetgeen zij gezien had en deze idylle, haar zóó scherp door de ziel, dat de tranen haar uit de oogen sprongen. Zij deed de deur achter zich toe.
En zelf erkent onze schrijver, dat Saïdjah geen historische persoon is, dat hij die inlandersliefde sterk idealiseerde. Deze idylle berust niet op diep meeleven met den inlander, het is "literatuur": deze aandoenlijke geschiedenis van de verstoorde liefde van twee reine jonge kinderen in de tropen behoort tot de sfeer van Paul et Virginie.
"Meent ge, dat ik niet gezien heb, hoe je naar uw vrouw geloopen zijt? Ik heb het wel gehoord, hoe het tusschen u beiden een kwestie van het grootste gewicht was, of ge twee dagen op de jacht mocht gaan of niet. Dat is in een idylle heel mooi, maar zijn geheele leven door kan men dat niet volhouden.
We maakten aan de tafel ons huiswerk of kleurden en knipten onze legers, maar onderdehand dronken onze ooren de symphonie van huiselijk geluk in en genoot onze nog onontwikkelde verbeelding de idylle van het eenvoudige, vredige, blijmoedige gezinnetje. We weten vaak niet, vanwaar sommige stemmingen en sympathieën in ons zijn gekomen.
Deze gebeurtenis, die plaats had eenige jaren na het vertrek van den jongen Ibarra, werd met gelijken jubel gevierd door twee harten, die elk in een uiteinde der wereld en in zeer verschillende omstandigheden verkeerden. Idylle op een plat dak.
Onlangs vernam ik, dat zij gestorven was, aan tuberculose. Zoo werd haar idylle vernietigd. Ik heb haar maar weinig gezien. Na betrekkelijk korten tijd verhuisden we naar een woning, die heelemaal aan 't andere einde der stad lag, een uur ver. Toen hebben we nooit meer iets van hem of haar vernomen. Ze behoorden dus met hun kleintje tot een voor ons geheel afgesloten verleden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek