Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Toen lachte de Satan als een gelukkige. Hij danste in haar midden, waggelend op zijn bokspooten, en de dolle bezemstokken veegden, bij de vaart der dansrei, weer de kruin van den Heksenberg.... "Hé," schrok de oude priester uit zijn angstigen droom op, toen zijn bejaarde huishoudster de kamer binnenkwam. "Uw lamp staat te stoomen, heer!" "Ik was over mijn boek heen zoowaar in slaap gevallen.
Kroon nog scepter had zij er gezien; maar zij kende thans reeds de macht van zijn staalblauw oog met den koelen blik, en zij wist de vastberadenheid die als een stempel stond op zijn gelaat. En zij was niet bang geweest voor den Heksenberg. In hare verbeelding was hij er de kleine gebieder van geworden....
"Neen, verzekerde hij. De Heksenberg blijft daar achter stil liggen. Daar hebben ze genoeg aan. De mijn komt hier, vlak bij: hier achter die denneboomen." En gelijktijdig stonden zij op en liepen vóór 't boschje langs, waar ze den boortoren konden zien.
Van den put der mijn is de weg naar de hel de kortste.... de heuvelen zijn God het dichst nabij. Dien nacht op den Heksenberg vierden, met duizelenden dans in het donker, de zwarte wijven hare duivelsche vreugde. "Anna, Anna, gauw, kom 's hier!" Anna vond haar zusje met het tijdschrift van den Volkszang in de voorkamer.
Er ging een gonzen door die donkerte, als het geruisch van vele torren die op strak gespannen vlerken snorren. Het trilde met metaalgeluid als van springveeren die bewogen worden. Doch men zag geen hand voor oogen. Toen viel een vaal, vaag licht over de verte uit. Daar rees de kegel van den Heksenberg. Hij rees en groeide, en stond er als een pyramide, die heel de landstreek beheerschte.
Daar ginder verder stond, uit de grauwe diepte der bedoomde heide, achter de houten keet en den kastvormigen houten toren der boring, omlijnd als een kegel, de Heksenberg statig op. Hij was als de hals eener urn, zooals hij boven de kim rees. Anneke's hoofdje hing vol vreemde fantasieën, terwijl zij naar den strak omlijnden heuvel uitzag. "Jij moest ook hier wonen," zei Willem.
Zij zag hem scherper aan. Hij was grooter dan zij. "Daar ginds, voegde hij er bij met gewicht en nadruk, ligt de Heksenberg." Zij rekte 't halsje, hem naderend. "Zijn daar heksen?" "O, zeker!" Anneke voelde 't angstig aan. "Maar zij zullen ons niets doen. Ik ben er dikwijls op geweest, maar overdag is er niets. Alleen maar 's nachts. En in den maneschijn kun je ze zien dansen." "Wat doen ze dan?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek