Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
De ridders, die in den zadel gebleven waren, en wier lansen bijna alle door de hevigheid van den schok gebroken werden, streden nu man tegen man met het zwaard, onder een luid krijgsgeschreeuw, en deelden elkander slagen toe, alsof eer en leven van den uitslag des gevechts afhingen.
Men zag de Macechers over de lijken van paarden en mensen, met blote borst, blote armen en roodgeverfde bijlen lopen en springen, alles omver kappende, gans met bloed en brein overdekt, hun haren verward, hun aangezicht met slijk en zweet en bloed onkenlijk gemaakt en tussen al deze ijslijkheden nog een venijnige grimlach, die bestendig op hun gelaat bleef, een grimlach, waarin de bittere haat tegen de Fransen en de vreugde des gevechts zich schetste.
Nu de vervoerdheid des gevechts in hen vergaan was, dwaalden hun ogen met afgrijzen over dit wijduitgestrekte bloedbad, in hetwelke de geplette lijken, de paarden, de Standaarden met de afgehakte leden van zoveel duizenden mensen verward lagen te zwemmen . In de verte zag men hier en daar een stervende de arm, als in een hulpgebed, omhoogheffen, en dezelve smekend uitreiken.
Een altaar van zode was aldaar opgericht, de grote Standaard van Sint-Joris, beschermer der krijgers, ontvouwde de ridder met de draak boven het hoofd van de Priester, die in volle plechtgewaad op de trappen van het altaar bezig was met gebeden voor de goede uitslag des gevechts te storten.
Wie zal het edel bloed herkoopen, dat gij voor de vrijheid van Kerlingaland hebt vergoten?" "Wees gerust, Dakerlia", antwoordde Robrecht Sneloghe. "De noodhoorns gaan galmen over Kerlingaland. Het is een oorlog om leven en dood. Ik zal te midden des gevechts de vijanden uws vaders opzoeken en ze treffen, zoolang mijn arm de macht heeft tot het verheffen van een zwaard."
De vaandrager bemerkte welhaast dat de banier in die plaats niet kon behouden worden, en vluchtte met dezelve achteruit; maar de gulden ridder, dit ziende, wierp met een wonderbare kracht drie of vier vijanden uit de weg, en vervolgde de vaandrager te midden der Fransen op een grote afstand des gevechts; hem ingehaald hebbende vocht hij, zo lang en zo onversaagd dat hij eindelijk de Standaard kreeg.
In stormpas waren de twee jonge Vrijbuiters naar de plaats des gevechts geijld, de oogen glinsterende van strijdlust, en met het wapen in de vuist.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek