Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
En tòch is er een groot verschil tusschen M.'s werk en de naturalisten na hem: als romantisch humorist stelt hij zich telkens tusschen den lezer en zijn figuren. Hij geeft in zijn teekenend proza een levenden indruk van de geschetste milieus, van Wouters droomleven: maar telkens valt hij met zijn redeneering de scheppende Fancy in de rede.
Maar ik heb 't recht niet, m'n Fancy vóórtegrypen, die wel weten zal wat er te doen is. En hierop reken ik dan ook, dat zy me wel gelegenheid verschaffen zal ter-zyner-tyd aantetoonen dat zulke valgeschiedenissen... Met... d
Wanneer Fancy aldus gesproken had, zou zy inderdaad één element van bederf dat den vyand ten-dienste stond, hebben overgeslagen. De fleemery met het verrassend jonkmanschap miste niet allen grond. Wouter was inderdaad opweg om 'n jonkman te worden. Misschien w
Maar de beelden hem door Fancy voorgetooverd wekken telkens den kritischen geest van den schrijver: dan onderbreekt hij 't verhaal van Wouters wederwaardigheden om fouten in onderwijs en opvoeding, onrecht en bekrompenheid in leven en kunst aan te wijzen. En deze uitweidingen dijen herhaaldelijk tot verhandelingen uit.
De scherpe tegenstellingen tusschen 't zachte en 't bittere in zijn gemoed, zijn streven naar recht en zijn hoonen van alle gezag vinden in Fancy, in zijn dichterlijk schouwen hun hoogere eenheid en verzoening. Fancy geeft hem de kracht om de disharmonie in zijn innerlijk leven te overwinnen. De Minnebrieven zijn geen minnebrieven, of liever, 't zijn vergeestelijkte minnebrieven.
En ongegrond was Wouter's vertrouwen eigenlyk niet, schoon hyzelf daarvan zeker geen reden geven kon. Femke's eenvoudige kalmte uitvloeisel der harmonie van haar gaven, inborst, ontwikkeling en begeerten maakten haar inderdaad tot 'n goede raadsvrouw. Zeer vermoeid kwam Wouter tegen den morgenstond by haar huisjen aan. Hier wachtte hem 'n zonderlinge verrassing... o, die ondeugende Fancy!
De volle rijkdom van zijn geest en van zijn taalgenie is hier ontplooid in hooge ernst, bitter sarcasme en in zwevende, speelsche phantasieën. In dit schijnbaar onsamenhangende en grillige geschrift zit toch lijn, het is beheerscht door een gedachte: het vinden, verliezen en herwinnen van Fancy.
Wouter zocht Omikron, maar vond haar niet... Zie, zeide Fancy, dáár ... rechts ... neen, iets verder ... dáár ... dáár ... de noordster! Dat is haar linkeroog. Het rechter kunt ge niet zien, omdat ze bukt naar Orion, haar pop, dien ze op haar schoot houdt en liefkoost... Wouter zag het duidelyk, en riep: Omikron ... Omikron! Neen, neen, sprak de hofdame, dat gaat niet, prins!
Maar er was iets zoo goedaardigs in het voorkomen en in de wyze van doen van 't meisje, dat hy zich tot haar voelde aangetrokken, al heette zy dan maar Femke. Zoo noemde haar de moeder. En bovendien deze naam deed hem denken aan Fancy, dat al veel was. Femke wees Wouter 'n omgekeerd mandje aan, en noodigde hem uit, haar te vertellen wat de oorzaak was van zyn verdriet.
Ik ken meer jongelui die niet rooken. Daar heb je, byv. Piet Hammel hy is zoo oud als jy, maar wat kleiner, en vryt met 'n nichtje van me die rookt ook niet. Iemand zoo oud als hy, maar kleiner, en die al aan "vryen" deed: help, Fancy!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek