Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Toen, eensklaps, werd mijn blik getroffen door een witte wemeling op de landouw, die aan den overkant van die riet-omkreukelde kreek zich verloor in een zacht gedoezel van rozig-grauw sycomoren-geloover. Het waren maagden, die dansten, rondom een maagd.
Alles in huis liep verschikt door elkaar en de buren kwamen toegeloopen, om te hooren, wat er toch te doen was. "Paf, paf, paf, paf..." in de kasten rammelde alles dooreen, de schilderijen en de spiegels dansten aan den muur. Roosje liep, bleek van angst, naar hare meesteres. "Hoort U 't wel, Juffrouw?" riep ze.
"Army," fluisterde het meisje, de oorzaak zijner verlegenheid radende, "ik geloof, ik kan u helpen; wacht een oogenblik, of neen, ga vooruit onder den grooten ahorn aan den dijk! Ik ben aanstonds terug." En vlug liep zij naar huis; de zonnestralen dansten over haar eenvoudig kleedje en beschenen de blonde lokken; spoedig was zij om den hoek verdwenen. De jonge man zag haar na en ging verder.
De leerlingen dansten en zongen en musiceerden voor ons en het was aandoenlijk om Kalinina's gezicht te zien, zooals ze ons telkens aankeek en met haar blikken vroeg hoe we het alles vonden en zelve straalde van vreugde over de bewondering en ontroering die zij in onze oogen las.
Het was hem niet mogelijk den brief tot het einde te doorlezen, veel minder nog ook het daarbij gaande blad, in de Spaansche taal geschreven, nauwkeurig te doorloopen. De letters dansten hem voor de oogen. "Dáár, dáár," riep hij in vervoering uit: "lees.... zie.... ik kan niet meer. Dierbare Adelgonde! mijn vader.... o God! hij heeft zich mijner ontfermd!"
Andere, lager komische fluitspelers dansten te gelijk, dat zij floten; hunne dubbelfluiten sloten met het capistrum den hand om de wangen en het achterhoofd. Zoo verloor zich ook niet de lucht, die zij bliezen.
En daaronder lag de groene zee glad, peilloos diep, naar de kleur en helderheid te oordeelen maar niet levenloos. Hier krielde het van walvisschen, die speelden met hunne jongen; het ruischte van hun geblaas; boven den wijden waterspiegel dansten alom de fonteinen uit hunne neusgaten.
De vergulde gieren onder de wit marmeren tafels mochten weer schitteren in 't licht; de witte godinnen dansten weer in 't zwarte veld boven de spiegels; de verschillende bloemen in 't zijden damast glinsterden in 't avondrood. Er werden rozen geplukt en in 't water gezet, en de geheele zaal werd met hun geur vervuld.
Zij vouwden de handen, lachten zeer luid en spraken allen tegelijk onder druk bewegen van haar kleine handen, om mij een massa geheimen te onthullen. Ik haalde mijn woordenboek voor den dag. Dat wekte sensatie. "Lief boerin ... aardige meisjes..." Zij dansten van pret. De moeder liet ze op een rij staan, telde ze met den voorvinger en klopte zichzelve op de borst. "Ik heb ze het leven gegeven."
Maar dat hinderde niet: de rythmus van den dans leed er niet onder: boven de bont gekleurde, schier verbijsterende werveling van rokken en buizen, wiegelden in snelle beweging rustelooze armen en hoofden. De hartstochtelijke pret was zoo aanstekelijk, dat ik zelf bijna in dezen onweerstaanbaren dans werd medegesleept. Dien dag dansten de Magyaren ook.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek