Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
De frissche lucht en het loopen hadden ons eetlust gegeven, en we deden vroolijk eer aan het déjeûner, waarbij de gebraden snippen een verbazend succes hadden, evenals een zekere wijn van Saint-Joseph van Tibar, waarmee dit landelijk festijn werd opgeluisterd.
Er wordt niet bij verteld, of het jonge meisje den troost aanvaardde. Ontmoeting op straat. De mooie ruiter. Teleurstellend déjeûner. Vader Kick. Zoodra ze getrouwd is, na de uitbundige pret van de bruiloft, bergt de boerin in de laden alle kleine sieraden en snuisterijen, waar zij zoo op gesteld was als jong meisje.
Ik, juffrouw! riep een stem. Om het déjeuner klaar te zetten. Dank je, Sofie, ik heb geen honger. Ik mag niet veel eten, zei de dokter. Wilt u dan niets hebben, juffrouw? Neen dank je, dank je. U zal dan wel bellen, als u iets verlangt, niet waar? Ja, ja. Zij hoorde de meid de trappen afgaan: zij hoorde borden en glazen licht rinkelen op het blad, dat zij weder meênam.
Hij ging naar een café, waar hij zeker was geen vrienden te zullen aantreffen. "Zij zouden dadelijk zien, dat ik verliefd was," dacht hij. Na een zeer eenvoudig dejeuner gebruikt te hebben, liep hij naar het station en stapte in een coupé. Een half uur later was hij in de bosschen van Ville d'Avray.
Na het dejeuner bevonden wij ons tegenover het russische marine-station Asjoer-Ada, en vóór ons lag, in dichte nevelen gehuld, Iran. De Asjoer-Ada-eilanden maken deel uit van een zandbank, door den noordenwind gevormd, die de heerschende is in deze streken.
Wij gebruiken het dejeuner met de ingenieurs in dienst van de heeren Nobel, en hervatten vervolgens onze wandeling door den doolhof der vichkas, magazijnen, schuren, machines, vijvers en kanalen vol petroleum.
Napoleon wilde zelf deze plek zien en had het déjeuner besteld in een hofstede, destijds bewoond door Nicolaas Willemse Honderd. Toen het déjeuner, dat in Goes was klaargemaakt, helaas! niet op tijd gebracht werd en de groote Keizer op het punt stond, gramstorig uit te barsten, wierp hij een blik op de 17-jarige dochter van den boer.
"Vraag nou niet..." "Ik wil 't weten"... "De gordijnen waren neergelaten"... "Anders niks?" "Nee." "Op je woord?" "Guus, Guus, da's tweemaal!" "Ik kan 't niet helpen, maar ik ben zoo ongerust!" "Ben ik er dan niet?" In de woning van den vriend stond een koud déjeuner klaar. De bruid was even boven. Bij het raam stond-ie. "Joseph, wat kijk je triestig!"
Men loopt geen gevaar, dat daar zich het geval zal voordoen van de klassieke indische anecdote, dat de laatste kip juist bij uw aankomst in de jungle is verdwenen. Hier zet men u stellig en zeker een déjeuner of een diner voor op zijn Engelsch en schenkt den liefhebbers buitendien den Kaschmir-Barsac of den Kaschmir-Médoc, te Srinagar bereid.
Bij onze aankomst te Fort-de-Kock vinden wij in het hôtel een inlandsch hoofd, den laras van Soengai Poear, die op verzoek van een onzer vrienden de taak op zich heeft genomen, ons uitstapje naar den Merapi voor te bereiden en gidsen en dragers te huren. Den volgenden dag zijn wij tegen den middag naar Soengai Poear vertrokken en hebben daar een déjeûner gebruikt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek