Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Hoogstwaarschijnlijk geholpen door den schatrijken Hertog van Medina Celi, die nu was, waar hij zijn wilde, schoot Don Louis haar al het geld voor. Columbus' eischen zouden, als hij werkelijk langs den voorgestelden weg in de Indiën kwam, alle ingewilligd worden. Den zeventienden Maart 1492 kwam de overeenkomst volkomen tot stand, en Columbus repte zich nu zijn doel te bereiken.
Ternauwernood ontving hij Columbus beleefd, luisterde met blijkbaren weerzin naar het verhaal van het plan, dat hij kwam voorstellen, en liet hem gaan met de woorden: "Mij dunkt, dat het zeer indringend zou zijn thans, nu hare majesteit door al de zorgen voor dezen veldtocht gedrukt wordt, met een plan bij haar te komen, dat in de lucht hangt."
Het was een stuk, onderteekend met: »Ik, de Koning« en »Ik, de Koningin«, en bevatte voor hem het bevel om De Bobadilla »in alles te vertrouwen en te gehoorzamen.« Te gehoorzamen? Het stond er maar al te duidelijk. Hij, de Onder-Koning, moest gehoorzamen hem over wien hij te bevelen had. De Monarchen wilden dat. Wat zou hij doen? Wie Columbus kende, behoefde dat niet te vragen.
De hertog stond op het punt drie of vier schepen voor den tocht uit te rusten, maar hij haalde zich in het hoofd, dat de Spaansche vorsten het hem euvel konden duiden, wanneer hij zulk een grootsche onderneming op eigen kosten deed. Daarom liet hij Columbus gaan. Zich zoo bedrogen ziende, besloot Columbus zijn geluk bij het Fransche hof te beproeven.
De waardige prior van het klooster ontving den vermoeiden avonturier met ware, broederlijke vriendelijkheid. Hij was geheel en al overtuigd geworden, dat Columbus' plannen verstandig waren, en de dadelijke en ernstige aandacht van het Spaansche hof verdienden.
Columbus was vervuld van bitterheid, en wij, die nu leven, en weten welk een prachtig werelddeel Amerika is, wij lachen misschien om de domheid der Genueezen, en van allen, die later geene ooren hadden voor Columbus' voorstel.
Waarschijnlijk was hij omgekomen. Columbus ging den 24en Februari, na een oponthoud van vijf dagen op St. Maria, weer onder zeil. Toen hij omstreeks 300 mijlen van kaap St. Vincent verwijderd was, begon het op nieuw te stormen. Op het laatst kwamen er woorden van ontevredenheid over de lippen van den heldhaftigen admiraal.
Ze staan samen even hoog, doch hij met, en de anderen zonder eenige energie. In Genua geen gehoor vindend, besloot Columbus zich te wenden tot de Portugeezen. Hij kende den koenen ondernemingsgeest van dat volk, en hij wist ook, hoe hun Koning, Johan II, geene gelegenheid liet voorbijgaan om de ontdekkingstochten uit te breiden.
Al heel spoedig ontwaarde Columbus, dat de Portugeezen heel ontstemd waren, dat de Spanjaarden den weg door het Westen naar de Indiën gevonden hadden.
Hij bouwde een houten fort, dat hij, misschien voor de aardigheid St. Thomas noemde, als een zacht verwijt voor hen, die niet gelooven wilden, dat men eenig goud zou vinden vóór dat hun oogen het gezien en hun handen het getast hadden. Terwijl Columbus het fort St. Thomas bouwde, zond hij eenige manschappen uit, om het omliggende land te onderzoeken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek