Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Zie!" riep Pallieter, naar een sneeuwplek loopend in het gras, "een snieklokske! een snieklokske!" Door de sneeuw had zich, spijts koude en wind en schraalheid van de lucht, het bloemeken opgewerkt en belde nu zijn blanke klokskes onervaren in de lucht. "God heeft zijn teen reeds op aarde gezet!" juichte Pallieter. "Wij meuge God danke, de winter is uit!" zei de pastoor.
En O.L. Vrouwe ledigde het blommeke, en op den zelfsten oogenblik stond de wagen vrij en de voerman reisde voort. 't Is sedert dien, dat men dat bloemeken O.L. Vrouweglazeken heet. Ik laat het hier volgen in zijn West-Vlaamsche kleedij en vestig de aandacht van den lezer op de fijnheid van toon en de naïeveteit van lijnen. Daar was eens een kindje gestorven.
Onze Vrouwe en gaf daarop geen antwoord, zij keerde heur om, en trok uit de hage een wit met rood gestreept bloemeken af, dat nog al een glazeken geleek, gaf het aan den voerman en zei: "Schenk mij uwen wijn daarin." De blijde man goot het witte bloemeken boordeke vol en gaf het met eerbied aan O.L. Vrouwe. "God zegene u", zeide hij, "lieve Vrouwe".
En zie! iedereen was aan den dans behalve de oude, die voor zich zelf maar tapte. Elke jongen nam een meiske, en de jongens die overschoten dansten met elkaar; zoo danste Fransoo met een klein bultig boerken. Maar Pallieter had er het bloemeken uitgehaald; een mollig ding met bloote braaien en armen, en een blozend gezicht vol rose zomersproeten. Ze had oogen vinnig lijk van een kat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek