blije

Bijgewerkt: 31 mei 2025

Hij voelde het delikate ruischgewaai, de haartjes van zijne hand opstreuvelen, en 't was gestadig, bij elke inkomende gewaarwording, eene huivering door zijn bloed, een schok, in zijn subtiel vleesch, van blije verwondering, van onnoembaar genot. Zijn scherp gepeins drong tot in de ziel van zijne genooten. Hij dichtte drievormige akkoorden met iedere ontdekking, die hij daar deed.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven

Fonske vond geen woorden om te danken en kon alleen maar schuchter met het hoofd knikken, doch al zijn kameraadjes keken hem met groote oogen van heimelijk-afgunstige bewondering aan. Jonkvrouw Elvire kwam naar hem toe. Zij-de nie blije? juichte zij met stralende oogen. O joa ik, mejonkvreiwe, os ik moar 'n mag van moeder, antwoordde Fonske met een vuurkleur.

Cyriël Buysse - Van hoog en laag: Het eerste levensboek

Zij trilde van verontwaardiging en woede, eensklaps vast besloten er korte metten mee te maken. "'t Es goed, moeder, 'k ben blije da 'k da amoal wete; d'er zal hier gauwe goan veranderijnge komen," zei ze beslist; en als in krachtdadig besluit kneep ze strak haar lippen op elkaar.

Cyriël Buysse - Het leven van Rozeke van Dalen, deel 2

Dat kan ik met alle mogelijke kniebuigingen nooit meevoelen met uw vriend Goethe en ook niet met de talentvolste onder mijn tijdgenooten, die ik juist wel eens heb gemeden, omdat er zooveel blije geestdrift was in hun streven naar schoonheid en dergelijke dingen meer. Dat waren dingen die mij ... pas in de tweede plaats konden schelen.

E. (Elias) D'Oliveira - De jongere generatie : gesprekken met vertegenwoordigers van de nieuwere richting in onze : literatuur; tevens een enquête naar enkele beginselen in ons nationaal : geestelijk leven