United States or Nepal ? Vote for the TOP Country of the Week !


De Burchtgraaf vernam, dat de Hollandsche Slotvoogd Aernout, bastaart van Ysselsteyn, een schraapziek Ridder was, die, bouwende op de sterkte der burcht, de door hem genotene inkomsten niet, gelijk het zijn moest, ten deele tot het uitrusten en in standhouden eener goede bezetting besteedde, maar ze geheel voor zich-zelven behield, zoodat er slechts éen man de nachtwake deed en ieder uur éenmaal de wallen rond ging, om onraad of kwaden aanslag te verspieden.

Hierby bleef het niet; toen kort daarna die geweldige oorlog om 't bezit van Limburg uitbarstte tusschen Reinout van Gelre en Jan van Brabant, toen volgde Jan van Heusden zijn nieuwen Leenheer in den strijd; en met hem togen zijn broeders, Aernout van der Sluyse, die het rad van zilver voerde op het veld van keel, Jan, Heer van Heesbeen, die het rad van goud droeg op een veld van keel, en Diederik, de eenige van zijn geslacht, die niet uit den krijg terug zoû keeren: voorts zijn zonen, Jan, die later zijn opvolger werd, en Aernout, die, ofschoon tot den geestelijken stand behoorende, geen zijner ridderlijken stamgenooten in heldenmoed week.

De goede verstandhouding tusschen hem en den Kerkvoogd ging echter in de oneenigheden tusschen den laatste met het Beiersch Gravenhuis van Holland ten onder: Aernout die de Hollandsche zijde hield, verkreeg daarvoor wel van Hertog Willem het belangrijk voorrecht om Utrechtsche ballingen tot poorters van IJsselsteyn te mogen toelaten, maar de uitoefening daarvan duurde niet lang, want toen zijn bestand met Bisschop Jan ten einde geloopen was, terwijl deze zich te Rome bevond, trok de Maarschalk van het Sticht op maandag na beloken Paschen voor IJsselsteyn en sloeg er zijne tenten om heen.

Heer Willem, evenzeer verontwaardigd als verraderij duchtend, begaf zich onmiddelijk naar Hertog Karel van Borgondië, door wiens ernstige tusschenkomst eindelijk de rollen werden verwisseld: Adolf in hechtenis geraakte, en Aernout op vrije voeten kwam.

Toen zy eenmaal het weerspannig hoofd gebogen hadden, zullen zy nogtans den dag der bezegeling van de overeenkomst niet in 's Graven hechtenis hebben behoeven af te wachten, maar wel onder verzekerden borgtocht ontslagen zijn. Wy vinden Aernout ten minste in de voorhelft dier zelfde maand reeds weder zorgende voor de goederen zijner Heerlijkheid: Vrijdag na St.

Mama werd met deze luide kreten een weinig verlegen; maar Papa vond het nog al een aardige trek van zijne kinderen, dat zij zoo dadelijk, toen zij de vruchten zagen, waren teruggekomen. "Ik wou meer bessen," riep Pietje. "Ik heb geen suiker genoeg," riep Geertje. "Nou heb ik geen een trosje witte," griende Aernout.

Toen Aernout van der Dussen in 1482 overleden was, werd hy opgevolgd door Heer Maximiliaen van Eynatten, die er tot in 1503 zijn ambt bekleedde, om het toen, als zoo menig een zijner voorgangers, met dat van Landkommandeur van Aldenbiesen te verwisselen. Zy schijnen, niettegenstaande de klimmende onrust der tijden, zonder stoornis bestuurd te hebben.

Toen was zijn plan gemaakt. De lange nacht na den tweeden Kersdag, 1488, hing met hare doodsche stilte op het kasteel van Woerden, toen Heer Aernout door wapenklank en staalgekletter werd gewekt.

Een tweede zoon van Aernout, Boudewijn Knijf geheeten, was de stamvader der Heeren van Heeswijk, en voerde twee raderen van keel op een half sabel half gouden schild. Op Jan IV volgde in 1192 Robbert V, uit wiens broeder Wouter, bygenaamd Spiering, het geslacht der Spieringen sproot, die een gouden rad in een veld van sabel voerden.

De grijze Ridder, in wien wy thands moeielijk den ranken Edelman met de zwarte krullende hairen kunnen herkennen, dien wy in 1451 op het kasteel te Egmond aantroffen , droeg het vorstelijk onderscheidingsteeken nog byna vijf jaren op de fiere borst. Toen overleed hy op het kasteel van Grave, 19 Januari 1483, en werd aan de zijde van zijnen broeder Aernout begraven.