θρηνούσαι

Ενημερώθηκε: 25 Μαΐου 2025

Ω ! είθε ποτέ τοιαύτη συμφορά να μη επέλθη ούτε εις εμέ ούτε εις τους απογόνους μου, οποία θα πλήξη τας χρυσοστολίστους Λυδάς και Τρωάδας συζύγους, αίτινες, θρηνούσαι παρά τους ιστούς των, θα λέγουν η μία προς την άλλην : — «Ποίος άραγε των Ελλήνων κλαίουσαν σύρων με από της μακράς μου κόμης θα με αποσπάση της ερειπωμένης πατρίδος μου; ». Και όλα ταύτα εξ αιτίας σου, Ελένη, κόρη του κύκνου με τον μακρόν λαιμόν, ως η φήμη λέγει, βεβαιούσα ότι σ’ εγέννησεν η Λήδα ενωθείσα μετά του Διός λαβόντος την μορφήν του πτηνού τούτου.

Euripides - Ιφιγένεια εν Αυλίδι

Ανάμεσα εις συντρίμματα και ερείπια, λείψανα παλαιάς κατοικίας ανθρώπων, εν μέσω αγριοσυκών, μορεών με ερυθρούς καρπούς, εις έρημον τόπον, απόκρημνον ακτήν, προς μίαν παραλίαν βορειοδυτικήν της νήσου, όπου την νύκτα επόμενον ήτο να βγαίνουν και πολλά φαντάσματα, είδωλα ψυχών κουρασμένων, σκιαί επιστρέφουσαι, καθώς λέγουν, από τον ασφοδελόν λειμώνα, αφήνουσαι κενάς οιμωγάς εις την ερημίαν, θρηνούσαι το πάλαι ποτέ πρόσκαιρον σκήνωμά των, εις τον επάνω κόσμον — εκεί ανάμεσα εσώζετο ακόμη ο ναΐσκος της Παναγίας της Πρέκλας.

Alexandros Papadiamantis - Ο Πεντάρφανος