Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 6 Ιουνίου 2025
Διότι αι ανομοιότητες και των ανθρώπων και των πράξεων και με μίαν λέξιν το γεγονός ότι τίποτε από τα ανθρώπινα δεν μένει ήσυχον, δεν αφίνουν καμίαν τέχνην να εκτελέση κανέν πράγμα απλούν εις κάτι τι δι' όλον τον καιρόν. Αυτά λοιπόν τα παραδεχόμεθα ίσως; Νέος Σωκράτης. Τι άλλο βεβαίως; Ξένος.
Αφού όμως δεν παραδεχόμεθα ούτε αυτό ως μόνιμον, ότι δηλαδή μεταφέρεται ως λευκόν αυτό που ρέει, αλλά ότι μεταβάλλεται, ώστε να υπάρχη ροή και αυτού του ιδίου, δηλαδή της λευκότητος, και μεταβολή αυτού εις άλλο χρώμα, άραγε διά να μη αποδειχθή ότι μένει με αυτό το χρώμα, είναι ποτέ δυνατόν να του αποδώσωμεν ένα οιονδήποτε χρώμα, ώστε να είναι ορθός ο χαρακτηρισμός του; Θεόδωρος.
Εάν αι σκέψεις μας απορρέουν, ως νομίζομεν, από την πραγματικήν σημερινήν κατάστασιν της γλώσσης, ελπίζομεν ότι η μέθοδος την οποίαν παραδεχόμεθα δεν θέλει αποδοθή εις ιδιοτροπίαν.
Αφού λοιπόν και οι δύο παραδεχόμεθα αυτά, τόρα ας εξετάσωμεν τα εξής· είπαμεν ότι εάν πρόκειται έν όνομα να είναι ορθόν πρέπει να έχει τα αρμόδια γράμματα; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης. Είναι δε αρμόδια τα όμοια με τα ονόματα; Κρατύλος. Βεβαιότατα. Σωκράτης. Επομένως όσα μεν είναι καλά ετέθησαν κατ' αυτόν τον τρόπον.
Λοιπόν πρέπει, καθώς φαίνεται, να ειπούμεν από την αρχήν, και κυρίως μεν, εάν ημπορούμεν να συμπεριλάβωμεν εις έν όνομα ποία είναι η σοφία την οποίαν παραδεχόμεθα, εάν δε εις τούτο ήμεθα υπερβολικά ανίκανοι, τότε το δεύτερον ζήτημα, δηλαδή ποίαι είναι αι ιδιότητες και πόσαι, τας οποίας όταν αποκτήση κανείς θα γίνη σοφός συμφώνως με τον ιδικόν μας λόγον. Λέγε, αν αγαπάς.
Και επειδή τα παραδεχόμεθα αυτά, Κρατύλε μου — διότι εγώ θεωρώ την σιωπήν σου ως συγκατάθεσιν — έπεται κατ' ανάγκην ότι και η συνθήκη και η συνήθεια συντελεί προς έκφρασιν εκείνων τα οποία διανοούμεθα όταν ομιλούμεν.
Και ιδού ότι ημείς που είμεθα όλοι πέντε παρεδέχθημεν ότι αυτοί είναι αγαθοί και άριστοι. Πολύ μάλιστα. Άραγε λοιπόν δεν είναι αδύνατον να παραδεχθώμεν ότι αυτοί εκτελούν απολύτως οτιδήποτε με οκνηρίαν και τρυφηλότητα, αφού βεβαίως είναι καθώς τους παραδεχόμεθα; Διότι βεβαίως η αργία εις την ψυχήν μας είναι απόγονος της δειλίας, η δε οκνηρία της αργίας και της τρυφηλότητος. Πολύ ορθά ομιλείς.
Εμπρός λοιπόν, το πράγμα που επρόκειτο να το κόψωμεν, παραδεχόμεθα ότι θα το κόψωμεν με έν όργανον; Ερμογένης. Μάλιστα. Σωκράτης. Και εκείνο, που επρόκειτο να το υφάνωμεν, έπρεπε με έν όργανον να το υφάνωμεν, και εκείνο που επρόκειτο να τρυπήσωμεν, έπρεπε με έν όργανον να το τρυπήσωμεν; Ερμογένης. Βεβαιότατα. Σωκράτης.
Δηλαδή από ημάς άλλοι μεν δεν πιστεύομεν διόλου τους θεούς, άλλοι δε τους παραδεχόμεθα καθώς τους λέγετε σεις.
Λοιπόν παραδεχόμεθα άραγε ημείς τουλάχιστον τα προηγούμενα; Ως προς τι; Ότι πρέπει πας άνθρωπος και παις, ελεύθερος και δούλος, θήλυς και άρρην, και ολόκληρος η πόλις εις ολόκληρον αυτήν την πόλιν να μη παύη ποτέ να ψάλλη αυτά, που είπαμεν με κάποιαν μεταβολήν πάντοτε και προ πάντων με ποικιλίαν, ώστε να γεννάται εις τους ψάλλοντας κάποια απληστία και ηδονή από τους ύμνους.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν