Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Ιουλίου 2025
Δεν το εσυλλογίσθημεν, βλέπεις. Είμεθα τόσον πολυάσχολοι! Έπειτα, . . . μήπως είχε μουσικήν; Μήπως είχαμεν αφορμήν να ακούσωμεν και να κρίνωμεν κανέν νέον πένθιμον εμβατήριον του αρχιμουσικού μας; Εν Αθήναις τη 5 Ιουλίου 1879
Δεν είναι δυνατόν να γίνη κανείς ασφαλώς θεοσεβής από τους θνητούς ανθρώπους, εάν δεν χωνεύση αυτά τα δύο πράγματα, δηλαδή πρώτον ότι η ψυχή είναι το αρχαιότερον όλων όσα έλαβαν γέννησιν και αθάνατον και κυριαρχεί όλων των σωμάτων, δεύτερον δε εκείνο που είπαμεν πολλάκις, δηλ. να εννοήση και τον νουν των όντων που είπαμεν ότι υπάρχει εις τα άστρα και τα προπαρασκευαστικά δι' αυτά μαθήματα, και αφού εμβαθύνη εις την σχέσιν αυτών με την μουσικήν να τα χρησιμοποιήση αρμονικώς εις τας ηθικάς πράξεις και τους νόμους και δι' όσα υπάρχει ορισμός να καταστή ικανός να δίδη εξήγησιν, όστις δε δεν είναι ικανός να αποκτήση και αυτά εκτός των κοινωνικών αρετών σχεδόν δεν είναι δυνατόν ποτέ να γίνη τέλειος άρχων όλης της πόλεως, αλλά μάλλον υπηρέτης άλλων αρχόντων.
Αι ετυμολογίαι του Κρατύλου είναι μουσικαί ετυμολογίαι. Ο Πλάτων δεν γνωρίζει την ιστορικήν αλλά την μουσικήν ετυμολογίαν, η οποία συνήθως συμπίπτει με την ιστορικήν, πολλάκις όμως δεν συμπίπτει, και τότε παρέχει γλωσσικά φαινόμενα ανεξήγητα διά την γραμματικήν επιστήμην. Κάλλιστον παράδειγμα τούτου είναι η υπό του Πλάτωνος ετυμολογία της λέξεως αλήθεια.
Ο χορός δεν είχε τελειώσει ακόμη, όταν αι αστραπαί, τας οποίας προ πολλού ήδη εβλέπαμεν λαμπούσας εις τον ορίζοντα, και τας οποίας είχα πιστεύσει ως απλά αποτελέσματα της θερμότητας, άρχισαν να γίνωνται πολύ ισχυρότεραι, και αι βρονταί έπνιξαν την μουσικήν. Τρεις κυρίαι εξήλθαν από την γραμμήν, και οι καβαλλιέροι των τας ηκολούθουν· η αταξία κατήντησε γενική και η μουσική έπαυσεν.
Πάσα δε ατακτοποίητος μελέτη ως προς την μουσικήν, όταν λάβη τάξιν και όταν δεν προσφερθή η θελκτική μουσική, είναι πάντοτε πολύ καλλιτέρα. Το ηδονικόν όμως είναι κοινόν εις όλα τα είδη αυτής.
Σου φαίνεται λοιπόν αυτό ορθόν; Ερμογένης. Όχι σε βεβαιώ. Αλλά τότε πάλιν, καλέ Σωκράτη, τι είδους μίμησις είναι το όνομα; Σωκράτης. Πρώτον νομίζω ότι δεν είναι μίμησις, καθώς όταν με την μουσικήν μιμούμεθα τα πράγματα, μολονότι και τότε με την φωνήν βεβαίως τα μιμούμεθα. Δεύτερον, όσα μιμείται η μουσική, αν τα μιμούμεθα και ημείς, δεν μου φαίνεται ότι λέγομεν το όνομά των.
Αλλά βεβαίως εις μεν την μουσικήν υπάρχουν και σχήματα και μελωδίαι, αφού η μουσική καταγίνεται εις τον ρυθμόν και την αρμονίαν, ώστε είναι δυνατόν μεν να μιμηθή κανείς εύρυθμον και εναρμόνιον μέλος ή σχήμα, εύχρωμον όμως, καθώς το παρομοιάζουν οι χοροδιδάσκαλοι, δεν είναι δυνατόν να λέγεται ορθώς.
Διότι άλλως δεν θα την εθεωρούσαν το ίδιον με την ρητορικήν ούτε χειροτέραν. Ούτε πάλιν θα ενόμιζαν ότι είναι εύκολον να νομοθετήση κανείς, εάν συναθροίση νόμους δοκίμους. Διότι λέγουν ότι πρόκειται να εκλέξη κανείς τους καλλιτέρους, ωσάν να μη είναι ούτε η εκλογή έργον συνέσεως, και ως να μη είναι σπουδαιότατον το να κρίνη κανείς ορθώς, καθώς γίνεται εις την μουσικήν.
Ο Έλλην δεν έχει δυστυχώς ούτε το ους μουσικόν ούτε την φωνήν μουσικήν. Πλην δε σπανίων εξαιρέσεων ξεφωνίζει μεν συνήθως άδων, παραφωνεί δε ως επί το πλείστον ως ραγισμένος οξύαυλος.
Ημπορείς όμως εκεί να εύρης άλλα μηδαμινά. Οπωσδήποτε όμως αυτό που γίνεται εις την μουσικήν είναι και αληθές, και άξιον να μας δώση την σκέψιν ότι πραγματικώς ήτο δυνατόν να θεσπίση κανείς ασφαλώς με θάρρος μελωδίας, αι οποίαι δεικνύουν εκ φύσεως την ορθότητα ως πρότυπα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν