United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij heeft vrouw en kinderen," zei zij, terwijl zij de handen vouwde. "Laat hem gaan, vaderlief, gij zult het immers aan uwe kleine Amelia niet weigeren?" en zoo ging zij voort, terwijl ze hem allerlei lieve woordjes gaf, en hij wrevelig voor zich bleef kijken.

Na een snuifje te hebben genomen, begon hij aldus: "Uw moeder heeft mij gezegd dat gij huwelijksplannen in 't hoofd hebt." "Inderdaad, Vaderlief! En ik zou mij hoogstgelukkig achten, indien zij uwe goedkeuring konden wegdragen." "Gij hebt altijd een bedaard oordeel gehad, Ferdinand! en waart nooit gewoon u te overijlen.

Ik hou van spijkers met koppen," zeide de weduwe ten slotte, terwijl zij met de ellebogen op de tafel steunde en, met de handen onder de kin, haar overbuur strak aanzag. "Dat zullen we later zien, juffrouw!" "Neen, neen! vaderlief, zóó zijn we niet geschapen; eerst zeggen, hoeveel." "Hm, hm! hoeveel dacht je?" "Wat dacht jij?"

Nou weet je, dat ze op je vigileeren," herhaalde vrouw Juttner, aan wie de angstige uitdrukking van Strijkmans gelaat en het beven van zijn handen niet ontgaan was. "Ze kunnen me niets maken, niets, niemendal!" "Dat moet je nou niet zoo zeggen, vaderlief; je zult wel wat op je boekje hebben, en als zij een hond willen slaan, kunnen ze wel een stok vinden.

"Neen!" riep hij, "dat kan zoo niet toegaan!.... Ik moet mijn diamant terug hebben!.... Die schoft moet achterhaald worden!.... O! als ik maar niet aan het pootje leed, dan zou dat spoedig genoeg geschied zijn, dat verzeker ik!" "Vaderlief!...." kwam Alice tusschenbeide, om hem tot kalmte te stemmen.

»Scheelt er wat aan, vaderlief?" vroeg zij vleiend. »Welneen, wat zou er aan schelen? Ik heb met die lieden afgedaan, waarom zou ik ze langer gehouden en hier gebracht hebben?" »Waarom? Wel, mij dunkt omdat u mij nadrukkelijk gezegd heeft, dat ze voor heden geïnviteerd waren.

"En dan, ik herkende het meisje niet meer; zij die altijd zoo gedwee en volgzaam was, stond daar, doodsbleek, en zei niets anders dan 'neen' en nog eens 'neen! God help mij, wie had dat gedacht?" "Zij is immers uwe dochter, vaderlief," zeide zijn vrouw, opstaande en naar hem toe komende.

Ik voor mij ben wel een beetje verwend, maar toch niet zóó, vaderlief! of ik zal mij naar de eenvoudigste levenswijs kunnen schikken. Vreest gij misschien dat het mij te veel kosten zou?"

O! wie had mij ooit dien onverdienden zegen durven voorspellen, dat ik nog voor mijn dood mijn vader zou terugzien en dat hij zich mijner ontfermen zou? Helaas!" vervolgde zij, hem beschouwende: "uw haren waren niet grijs toen ik u verliet. Wee mij! ik heb dat verdriet u veroorzaakt! Maar vaderlief!

"Waar drommel kan vaderlief toch zoolang blijven," zeide juffrouw Cratchit. "En je broertje, kleine Tim; en je zuster Martha was op geen half uur na zoo laat verleden jaar Kerstmis." "Daar is Martha al, moeder!" riepen de twee jonge Cratchits. "O, d'r is zoo'n groote gans, Martha!"