United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik weet wel, dat de bevordering van den landbouw en fabrieken, in 't geheel niet met den algemeenen handelgeest in ons vaderland strookt; doch ik weet tevens ook, dat welke de redenen ook zijn mogen, die men tot staving van dat denkbeeld, als strookende zelfs met het algemeen belang, moge aanvoeren, dezelven althans in oorlogstijden, niets afdoen, en sedert hoe vele jaren, en hoe dikwijls is de oorlog, helaas! ons lot niet.

Uit dezen vult de wind zijn opgezette kaken Wanneer hy 't land verfrischt van 't heete middagblaken: Uit dezen spreidt zijn aâm verkwikking langs de kust, En strookt dien 't voorhoofd laauw, die in zijn labbring rust.

Waarlijk, Andronicus, Goed strookt dit doen met uw gepoch, dat ik Het keizerschap aan u heb afgebedeld. TITUS. Ontzettend! welk een grof verwijt is dit? SATURNINUS. Maar ga vrij voort; geef 't wankelmoedig ding Aan hem, die daar zijn zwaard voor haar gezwaaid heeft.

Zoude dan voor mij: "de kunst de zin van het leven zijn," "de wereld een ding om afgebeeld te worden"?! Neen, neen, zóó is het niet. Maar elke mensch, die niet geheel van algemeen inzicht is ontbloot, het leven en zijn broeders liefheeft en hen dienen wil, bepaalt zich er toe hen te dienen op die wijze als met zijn aanleg het natuurlijkst strookt. Dan dient hij hen ook 't best. De kunstenaar dus: door zonder bewuste bijoogmerken kunst te maken, en, indien hij tevens criticus is, door [p.192] kunstwerken in hun essentie te doen begrijpen, niets meer. Het wijze exclusivisme van het l'art pour l'art beteekent dan ook niet: de kunst te dienen als ware zij het hoogste in het heelal en het einddoel van menschelijk streven, maar haar zoo te beoefenen als ieder scheppend werker zijn vak beoefenen moet: met volle toewijding aan, met volle concentratie zijner vermogens, terwijl hij werkt en schept, op het werk alleen; zijn aandacht zùiver houdend, opdat hij eens der wereld zijne schepping moge geven, bijna zóó schoon als hij haar van de Natuur ontving. Zóó verricht hij zijn werk het best en zóó dient hij dus 't leven het best. Het is dan ook niet een pueriele opvatting van het leven, gelijk die aan de de-kunst-om-de-kunst-aanhangers caricaturiseerend-vervalschend wordt toegeschreven, maar het is juist het zien van 't leven als een oneindigheid, het is de deemoed tegenover het wijd-overkoepelende leven, dat hen leert zich te bepalen bij hun werk, klein of groot, waarvoor zij voelen geboren te zijn, en als een zijde worm, een kleine spin te zijn, die zijn draadje spant, zijn kleine webje weeft, nièts meer, d

"En de rente?" "De freule schijnt daar niet aan te denken," hernam Overberg met een goelijk glimlachje; "die laten we maar stilletjes oploopen tot tijd en wijle.... Als het met uwe intentiën strookt, kunnen wij dat aparte zaakje onder ons afdoen." "Wij zullen zien, mijnheer Overberg. In elk geval kan het mij te pas komen dit te weten.

Men doet goed dezen Maandag te beschouwen als den heksluiter van het nieuwjaarstijdperk, wat dan ook het best strookt met de ambtsaanvaarding der beambten. In sommige deelen van Vlaanderen zegt men: Egyptische Maandag, omdat men daar een omgang hield, en ten deele nog houdt, die de vlucht naar Egypte voorstelde.

Inderdaad vinden we hier verschillende trekken, die ook in de Max Havelaar voorkomen: de verheven aspiraties, de zin voor humor, de afkeer van "misbruiken", de minachting van rijkdom en de fierheid, waarmede hij liever wordt ontslagen dan te buigen voor zijn chef. Wat Douwes Dekker in zijn held bewondert, wat zoo strookt met zijn eigen aanleg, dat heeft hij in eigen loopbaan in praktijk gebracht.

Indien de regeling der Conventie niet volkomen strookt met de toestanden en gebruiken van de Nederlandsche pers eene vraag waarop ik hier niet verder wil ingaan dan bestaat er m. i. niet de minste reden om die regeling, welke natuurlijk ten aanzien der internationale persverhoudingen moet worden aanvaard, ook nog in onze wet onveranderd over te nemen.

Zoo spreekt ze, en kust zijn hand. Hy strookt haar natte wangen En voorhoofd, nog van schrik zoo wel als vreugd bevangen, Omarmt haar, en geleidt ze in 't binnenst van zijn tent. Ja, gy weet wat ooit mijn boezem griefde, Sints 't eerst bewustzijn ons in 's levens morgenstond Door wederzijdsch gevoel voor de eeuwigheid verbond.

Zeker Paulus zou zijn geloofsmoed kunnen toonen, maar als hij zegt: Het geloof is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet, dan strookt zijn bepaling al zeer weinig met den geest onzer magisters.