United States or Nepal ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar dan ook, welk een humor zit in dit werk. Men lette eens op die prachtige condoleantie-scènes, als 'n tante is gestorven: eerst het condoleeren door Leentje, een der dienstmeisjes. "Wel gecondoleerd," zegt zij deftig, en Evatje studeert gauw het vreemde woord in, om het straks tot de ooms en tantes te kunnen zeggen!

De heer KIEVIET heeft zijn onderwerp zoo prettig, zoo interessant en zoo leesbaar behandeld, dat er alle reden is dit boek alweer voor zijn doel voortreffelijk geslaagd te noemen. De figuur van den grooten Czaar in zijn eenvoud en zijn humor staat in 't verhaal wel zoo aantrekkelijk mogelijk. En BRAAKENSIEK heeft 't in den stijl geïllustreerd. Rott. Nieuwsblad.

Dit werk, dat in het fransch, duitsch en italiaansch vertaald werd, verdient ten volle de groote belangstelling, die het alom gevonden heeft: niet alleen om den aangenamen vorm, den helderen, duidelijken stijl, den humor die telkens treft en boeit, maar ook om den inhoud zelven.

De Humor is de heerlijke gave, die het slechte vergefelijk en het goede genietbaar maakt, die den leugen als een dwaling, en de waarheid als natuurlijkheid doet zien, en die de schijnbare onrechtmatigheden en verschillen nivelleert tot ééne vlakte van wijd uitzicht en waarachtigen eenvoud.

Lichtelijk, doch met gelijke onfeilbare waarheid, vertoonen het vernuft en de humor tegenwoordig dezelfde ontwikkeling. De meeste van onze tegenwoordige aardigheden op vrouwen hebben betrekking op haar "nieuwheid", haar geavanceerdheid.

By 't lezen van verdichte verhalen, heb ik my meermalen geërgerd over den weinigen eerbied der schryvers voor den smaak van 't publiek, en vooral was dit het geval, waar zy blyk gaven iets te willen voortbrengen dat koddig of burlesk heeten moest, om nu niet van humor te spreken, een eigenaardigheid die byna doorgaande allerjammerlykst wordt verward met het komieke.

»Natuurlijk zoo, dat de Engelschen baas blijven," zegt Lena met een vleugje humor in den ernstigen toon, doch Charles legt haar woorden verkeerd uit en herneemt: »Wie denkt aan het baasschap, wanneer liefde het hart verwarmt en de lippen opent!

Met een drogen humor schrijft hij: "Ik behoef het mij niet moeilijk te maken, hoe ik de geboden streng kan opvolgen, immers hoe zou ik, nu ik in volmaakte afzondering leef, in verzoeking komen, die te breken?" Een geheel andere ervaring dan die van sommigen onder de Indische kluizenaars, die in de eenzaamheid een onuitputtelijken bron van verleiding zien!

En overal komt er een warme zachte gevoelstoon over wat er verteld wordt: de vriendschap tussen Iwein en Gawein heeft een volkomen sentimenteel karakter en er zijn aardige beelden uit het familieleven, hier en daar een stukje Duitse humor, een roerend afscheid van huis, een roerend weerzien van twee geliefden. »Hun mond was stom, hun harte zong, het droeg een vreugdekrone," heet het lyries.

"Andere dramatische dichters, zegt Heine, hebben in den kleingeestigen nijd en naijver, in de wederkeerige ijverzucht der vrouwen jegens elkander stof gevonden voor humor en satire. Shakespeare in zijn machtige grootheid versmaadde zulke minderwaardige motieven, zelfs in zijn blijspel.