United States or Bolivia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het liep al naar zes uur en reeds waren eenige gasten verschenen, voor de gastheer zelf te huis was gekomen. Hij kwam te gelijk met Peszow en Kosnischew binnen. In het salon bevonden zich reeds vorst Tscherbatzky, de vader, en de jonge Tscherbatzky, verder Turowzin, Stipans metgezel bij zijn drinkgelagen, een goedhartige jonkman van vijf en twintig jaren, en Kitty.
"Nu, zie je, dat je gelogen hebt en dat hij thuis is?" hoorde men Stipans stem tot den bediende, en onmiddellijk daarop kwam hij, zijn overjas onder het gaan uittrekkend, lachend de kamer in. "Het verheugt mij zeer je te zien! Derhalve ik mag hopen...." begon hij op vroolijken toon, maar, toen hij de sombere gelaatsuitdrukking van zijn zwager bemerkte, hield hij op.
Buitendien werd van hem gezegd, dat hij in het verkeer een rechte beer was en de tegenovergestelde neigingen en levensgewoonten van den tegenwoordigen chef bezat, die meer naar Stipans manier geleefd had. Zoo was dan de gedachte door hem niet vriendelijk ontvangen te worden geen aangename. Maar Stipan Arkadiewitsch had een vermoeden, dat alles wel terecht zou komen.
Maar Stipans antwoord had hij toch in het geheel niet vermoed. "Zij denkt en zij dacht volstrekt niet aan trouwen, maar zij is ernstig ziek en de dokters hebben haar naar het buitenland gezonden. Men vreest zelfs voor haar leven...." "Wat zeg je?" riep Lewin uit: "ernstig ziek? Wat scheelt haar? Hoe is...."
Lewin lachte, kromde den arm en onder Stipans vingers vormde zich een veerkrachtige ronding als van kneedbaar staal, voelbaar door het fijne laken van den jas. "Wat een Simson!" "De berenjacht vereischt wel een groote kracht?" meende Alexei Alexandrowitsch, die van zulk een jacht een zeer onduidelijk begrip had. Lewin lachte. "Volstrekt niet.
"Beveelt wat u goeddunkt," dacht hij, "ik ben gelukkig, en wat gij ook beschikt, mijn geluk zal er niet meer of niet minder door zijn." Maar toen hij Stipans idee aan Kitty mededeelde, hoorde hij met verwondering, dat zij dit ontwerp niet goedkeurde en dat zij voor de toekomst wel bepaalde plannen had.
Het was dadelijk zijn plan zich tegenover den broeder zijner echtgenoot, tegen wie hij zoo even een aanklacht tot scheiding voorbereid had, in een gepaste koele verhouding te plaatsen, maar hij had niet gerekend op de zee van goedhartigheid, die aanstonds in Stipans ziel buiten de oevers trad. Deze opende wijd zijn schitterende, heldere oogen. "Waarom komt ge dan niet?
Toen Stipan Arkadiewitsch ook beneden gekomen was, nam hij eigenhandig den doek van een gelakt kistje en, nadat hij dit geopend had, zette hij zijn prachtig jachtgeweer van de nieuwste constructie in elkander. Kosma, een goed drinkgeld in het geschiet ziende, week niet van Stipans zijde en trok hem de laarzen en overschoenen aan, hetgeen deze ook gewillig doen liet.
Zeg mij nu zelf, wat u het geluk en de rust uws harten kan wedergeven. Ik zal mij geheel aan uw wil en rechtsgevoel onderwerpen." Stipan Arkadiewitsch gaf den brief terug en zag zijn zwager twijfelachtig aan, daar hij niet wist, wat hij zeggen zou. Dit zwijgen werd beiden zoo onbehagelijk, dat Stipans lippen begonnen te beven, terwijl zijn blik op Alexei Alexandrowitsch bleef hechten.
"Ik weet, er waren er negentien in 't geheel!" en voor de tweedemaal werden de bloedige op zijde gebogen koppen der watersnippen en groote snippen geteld, die er nu niet meer zoo trotsch uitzagen, als toen ze waren uitgevlogen. De rekening kwam uit, en Stipans ijverzucht deed Lewin goed. Nog een tweede genoegen wachtte hem. De door Kitty uitgezonden bode te paard bracht haar brief.
Woord Van De Dag