United States or Turkey ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Was tien minuten over half vijf en de groote schaduw lag bijna tot in het midden van het strijdperk. Het Einde van een Stierengevecht. De corrida liep snel naar haar einde.
En onder zijn hakken werd de grond zwart rondom hem, zwart als het kleed van den in de hoogte prevelenden priester, en het grafje vol, donker gemerkt in de sneeuw die overal lag, bleek hard, koud en dood. Ga meê, ga meê. Een Stierengevecht. 't Was op een Zondag in Juni.
De weerzinwekkende sport van boxen of van het Spaansche stierengevecht, ja, deze zijn een teeken van barbaarschheid. Maar zulk een sport is bewijs eener hoogere volksbeschaving...." "Neen, den volgenden keer ga ik er niet meer heen. Het windt me te veel op. Niet waar, Anna?" zeide boven vorstin Betsy. "Het windt iemand op, maar men kan zich toch niet losrukken," antwoordde een andere dame.
Dit komt, omdat de Spanjaarden, zoowel zij, die hun oorspronkelijk vaderland bewonen, als die welke in de Nieuwe Wereld gevestigd zijn, hartstochtelijke liefhebbers zijn van schouwspelen van soortgelijken aard als die, welke de bewoners van het oude Rome bekoorden, en bij hooger ontwikkelde en beschaafde volken niet meer in den smaak vallen; iedere stier wordt er daarom op aangezien, of hij voor een stierengevecht geschikt is en welke figuur hij in 't strijdperk zou maken.
"De levensloop van den stier," zegt W. Joest, "die door zijn onbeminnelijken aard of door zijn uiterlijk voor het stierengevecht geschikt schijnt te zijn, is ongeveer als volgt: Geboren op een van de groote veeboerderijen van Castilië of Andalusië, die dikwijls een oppervlakte van 10000 hectare beslaan, wordt hij, zoodra hij één jaar oud is, met zijne gezellen bijeengedreven om gebrand, d.w.z. met het eigendomsmerk van zijn meester geteekend, te worden.
Het liep eerst over een stierengevecht, dat voor weinige dagen had plaats gehad. Evenals aan Nestor bood het aan de oude graafheden gelegenheid om het verleden te prijzen, zuchtend zei hij: "Helaas! de menschen van tegenwoordig zijn niet meer met die van vroeger te vergelijken; de pracht van de tournooien in mijn jeugd ziet men niet meer."
De eerste, Het Stierengevecht van Ganzul, is een beroemd gedicht, waarin de vaardigheid van den Moorschen ridder Ganzul in de arena beschreven wordt; deze ballade draagt een beslist Moorsch karakter: Almanzor, Vorst van Granada, riep met trompetgeschal, De eedlen samen uit zijn rijk, van heuvel en uit dal.
Ongeloofelijk groot is de geestdrift, die de toeschouwers bij een stierengevecht bezielt. Niet alleen mannen dweepen met dit vloekwaardige spel, zelfs vrouwen verzuimen, zooveel mogelijk, geen enkele van deze voorstellingen en nemen zelfs hare zuigelingen daarheen mede.
Hier is een brief. Ik open hem en mijn verwondering kent geen grenzen, toen ik lees: "Reken niet op mijn komst. Er is vanmiddag een schitterend stierengevecht, dat ik beslist wil bijwonen." Jeanne Granier. Er viel niets meer aan te doen en ik laat noodgedwongen mijn regisseur het publiek het bericht van Jeanne Granier meedeelen. In woede ontstoken gaat het publiek als wilden te keer.
Don Quichot boog bij die vleiende woorden zeer beleefd en gaf zijne bereidwilligheid te kennen, om eenigen tijd in het gezelschap van den rooverhoofdman door te brengen. "Waarheen wildet gij eigenlijk, toen mijn volk u aanhield?" vroeg Roque Guinart. "Naar Barcelona, naar het stierengevecht," antwoordde Don Quichot. De rooverhoofdman scheen nu op eens op een inval te komen.
Woord Van De Dag