United States or United Arab Emirates ? Vote for the TOP Country of the Week !
De eerste, dien zij onder de aanwezigen herkende, was Gheryt Maessen, die den Jezuïet bij den arm vasthield. "Zoo gaôt het, Freule!" zeide hij: "ik dacht oe een ben goede eieren met te brengen, en daôr breng ik oe een gevangen man met. De eieren staôn nog op den weg: die zol de kat opvretten."
De hekkele geet met de rugge in 't bedde liggen; de osse geet in de stal staon en de hane achter in de koostal op 't rik. De slîpsteen henk zich op baoven de deure. 's Aovens kump Grîsgrauwgruwweltjen in huus. Hî wil de lampe anstekken, en "poef!" zeg et ei en vlug um in de oogen.
Krek of ie tegen Dries Popke, de half-wieze oet het warkhoes, kiekt, as die Zaoterdags 't buis met modder en kalk besmeerd en de bokse scheurd hef. »Waaromme laot ze toch die poorte daor zoo staon?" vrueg ik an een Grönninger pelietzie-diender. »Op order van den Staat en voor de hantikwiteit" zee ie en toe wus ik nog niks.
Die spreuke mag wal staon boven de deure van het werkmanshuussien, waorin ik overnagt hadde. Overal zag ik op het vrugtbaor land um 't Hoogeveene mensen an den arbeid. Staodig an, niet met geweld. De natuur was ook rustig, maor ze dee wal wat. Ze is nooit tuemig, al maakt ze geen drokte. Ze is soms een stille dienstdoender. In de stad geet ieder op de jagt.
De eene juffer, de regtse van mij, met een schuunse neuze, een Grieksche zeg de hulponderwiezer der tegen, zee: »zullen wij niet liever van plaatse ruilen, meneer!" »Nou antwoordde ik dat zuk niet denken; 't zul al te ofgronteus staon, ik zit hier wat goed, juffer! en: de deugd in 't midden, zeg Salomo."
"Houd den bek, wijf!" grauwde Teun haar halfluid toe, "of ik zal oe een muilpeer geven, die oe de lust tot snaôteren wel benemen zal. Ik zeg, ze staôn verkeerd om, en dan is het zoo!" Tegen dit martiaal argument was niets in te brengen: de goede vrouw haalde met een zucht de schouders op, en riep toen, Joan ziende, verwonderd uit: "Lieve deugd! is dat onze Jonker niet?"
Eer ik de Heerestraote ingung, die daor zoo parmantig op de Drentsche hondsrug lig, knapte ik mij wat op, veegde de stevels met een beetien gras en spije of, poeste het stof van mien hoogen hoed, knupte de jasse digte en bleef nog is een stögien staon rondkieken en miemeren.
De huusvrouw was nog an 't hemmelen, markte ik en 't scheut mij te binnen wat Jaaije wal is antwoordde as ik 's aovens zee: »kom Jaaije, nao bedde, laot dat nou maor staon, 't löp ummers neet weg." »Berend" zee ze dan »mien moeder hef mij eleert: alles an kante en opebargd eer ie nao bedde gaot. 's Nagts mui je, as 't wezen mut, ieder in oe hoes kunnen ontvangen.
"Ja! dat is onze Jonker: ga je maôr naôr hem toe, je staôt mij hier meer in dan uit den weg," antwoordde Teun op denzelfden vriendelijken toon. "Heerschoppen!" vervolgde hij, zich tot Joan en diens reisgezel wendende: "blijf daôr zoolang niet in den wind staôn. Gaôt in dat kapelleke, terwijl ik de paarden verspan."
Woord Van De Dag