United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Hoort ge dat orgel en die zingende monniken wel? Dat klinkt nu al, dag en nacht, onafgebroken door sedert het Petersburger Congres. Men bidt er voor de vrijheid van Czernovië. De bewoners zijn in drie deelen verdeeld; als het eene werkt, rust het andere en zingt het derde. Zoo is het er geen oogenblik stil.

Petersburger Museum worden deelen van deze merkwaardige lijken bewaard, welke bewijzen, dat de Neushoorndieren van den IJstijd met een dicht, wollig haarkleed bedekt waren en dat hun huid de eigenaardige plooien van de thans levende, tropische vormen miste.

Een andere clique, die Anna meer boeide, was die, waardoor haar echtgenoot Alexander Alexandrowitsch zijn carrière gemaakt had; het was een vereeniging van bejaarde, niet schoone, deugdzame en kerkelijk vrome vrouwen en verstandige, geleerde, eerzuchtige mannen. Een dezer geleerde heeren had dezen kring als "het geweten der Petersburger wereld" gekenmerkt.

Hoe denk je daar over tegen 't voorjaar?" Lewin betreurde het reeds van ganscher harte dit gesprek met Stipan te zijn begonnen. Zijn gevoel van eigenwaarde was gekrenkt door het bericht, dat een Petersburger officier zijn mededinger zou zijn en ook door de gissingen en raadgevingen van Oblonsky. Hij werd steeds stroever en zweeg. "Ja, ik zal eens komen!" sprak Stipan Arkadiewitsch.

Maar hij bemerkte spoedig, dat, evenals bij het spel van de kat en de muis, de kringen zich voor hem persoonlijk openden, maar de handen, die voor hem waren opgeheven, zonken terstond voor Anna. Een der eerste dames uit de Petersburger groote wereld, die Wronsky begroette, was zijn nicht, vorstin Betsy. "Dus eindelijk!" riep zij hem van vreugde stralend toe. "En Anna? Hoe verheugt het mij!

Hij zal ook wel spoedig komen." De officier met zeer rechte houding en steeds lachende oogen was een Petersburger, Gagin genaamd. Turowzin stelde ze aan elkander voor. "Ah, daar is Oblonsky ook reeds." "Ben je ook nu eerst gekomen?" vroeg deze Lewin naderend. "Goeden avond!" Bij een vischsoep liet Gagin terstond champagne komen en des vier glazen werden gevuld.

Zij ging in haar gedachten na, waarheen zij zich nu zou begeven, of naar de tante, bij wie zij was opgevoed, of naar Dolly of naar het buitenland; zij vroeg zich, wat hij nu deed, waar hij was en of deze oneenigheid beslissend, of een verzoening nog mogelijk zou zijn, wat nu haar vroegere Petersburger kennissen van haar zeggen zouden, wat Alexei Alexandrowitsch er van zou denken.

Gagin vertelde met gedempte stem een nieuwe Petersburger anecdote, die, hoewel dubbelzinnig, evenwel zoo koddig was, dat Lewin er zoo luid om lachte, dat degenen, die in de nabijheid zaten, zich naar hem omwendden. Toen gaf ook Stiwa een zeer vroolijke geschiedenis ten beste en ook Lewin vertelde er een, die recht beviel.

De eerste is Bagration, een Petersburger, de tweede vorst Barjatjinski, onder wiens commando ik de strooptochten heb meegemaakt. Ik heb daarna met Ilija Tolstoi, dien ik hier ook ontmoette, een' dag bij hem doorgebracht. Van deze vriendschap beleef ik niet veel plezier, want je zult wel begrijpen, in welk eene verhouding een Junker tot een generaal kan staan.

"Natuurlijk, dat hij omtrent de persoonlijke gevoelens der Prinses niet was ingelicht, en de vraag niet zonder nadere instructies uit Slavowitz kon beantwoorden." "Wat zei de Czaar hierop?" "Dat hij een gezantschap zou afvaardigen, om de Prinses aan de besluiten van het Petersburger Congres en alle daar uit voortgevloeide nadere regelingen te herinneren."