United States or Armenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik was dus blij voor Wassiliï, maar tegelijkertijd betreurde ik het, niet slechts dat ik van hem moest scheiden, dat hij ons niet meer op het blad zou dragen, maar omdat ik nooit had kunnen begrijpen, nooit had kunnen gelooven, dat er zoo'n verandering kon plaats grijpen. Het werd mij vreemd, treurig te moede en de melodie van 'rol roebeltje, rol' deed mij zacht ontroeren.
Over spelling en taalgebruik heeft hij zich duidelijk uitgelaten. Hij betreurde, dat Gezelle "Westvlaamsch schreef" en heeft tegen particularisme geijverd. Nochtans ben ik er dikwyls afgeweken, wanneer de zachtheid of harmony zulks vereischte.
Toch vond men dit lange uitblijven onrustbarend, en, zoo er nog eenige dagen zonder tijding voorbijgingen, mocht de vrees gewettigd heeten, dat de Viken met man en muis vergaan was. De heer Help Junior betreurde het zeer, dat hij niet in de gelegenheid was betere berichten omtrent den jeugdigen bloedverwant der familie Hansen te geven.
De krater zoo noemt men doorgaans de ringvlakte binnen den ringberg is 92 kilometer lang, 61 breed. Barbicane betreurde het dat hij er niet vlak boven kwam; hij zou dan in een geweldige, misschien geheimzinnige diepte hebben neergezien. Maar aan de richting van het projectiel was niets te doen. Een uur later waren zij voorbij de noordelijke grens der Regenzee.
Den rood-scharlaken mantel breid Van 't roode meer hij scheurde, En heeft guld-zandig geplaveid Een effen straat, waar deur de Hebreên ontweken hun misval, Tusschen twee muren van kristal, Daar Farao den laatsten zucht betreurde .
Het eenige wat hij betreurde was de onmogelijkheid om in dezen moeilijken tijd deel te nemen aan het staatkundig leven der stad.
Soms stortte hij tranen, niet alleen over uwe verstoordheid tegen ons, maar meer nog uit medelijden met u. Hij verbeeldde zich, dat gij niet gelukkig kondt zijn, en hij betreurde uw droevig lot.... En, oom lief, om rechtuit te spreken en met de hand op het hart, mijn arme vader had gelijk! Vergeef mij mijne stoutheid: een gelukkig man ziet er toch geheel anders uit dan gij!" "Gij gelooft het?
In de naaste omgeving des Keizers betreurde ieder den dood van een vriend, een bloedverwant, een broeder: want de aanzienlijksten waren gevallen. Drie-en-veertig generaals waren gesneuveld of gekwetst. Meer dan zeventigduizend man van beide kanten, dood of gewond, bedekten het slagveld. Op de veroverde schansen lagen meer dooden dan er levenden stonden.
DOM. MANDERS. Maar hoe moet ik mij dan verklaren...? Ik herinner mij duidelijk dat Engstrand kwam om over de inzegening te spreken. Hij was zoo vol bitter berouw, en betreurde zoo oprecht de lichtzinnigheid waaraan hij en zijn verloofde zich hadden schuldig gemaakt. MEVR. ALVING. Ja, hij moest toch de schuld op zich nemen. DOM. MANDERS. Maar zulk een onoprechtheid van hem! En dat tegenover mij!
Wat hij betreurde, was alleenlijk, dat hij geen middel had weten te vinden om meer te winnen en zijne arme moeder het nachtelijk werken te sparen. Toen de ontsteltenis der vrouw een weinig was bedaard, trok zij haren zoon op eenen stoel nevens zich en vroeg hem de nadere uitlegging van zijn gedrag. "Ik zag u en Godelieve altijd, altijd arbeiden," antwoordde hij.
Woord Van De Dag