United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Geert har 'n grenzeloos vertrouwen op zijn boer, de grootste osse van hijl Westerwolde. "Zeg man aan dien boer, dat Janoom zien vaoder de nachtmerrie had hef." "Ja, doe wolt niks leuven, dat wij 'k wol, man wat ik d'r zölf zijn heb dat kaanst mie nich oet de zin proten. Ik zag op ijns 'n kop boven 't iemhok oet komen.
Op Aovondproot. 't Was Dunderdagaovend. 't Vroor dat 't knapte. De lucht was helder van sterens en de grond zoo hard as 'n bikkel. Snij lag d'r nich; 't weide ook nich en nò was 't zoo heur in de lucht, dat m' duudelk heuren kön, dat 't leeren oetkwöm. Men kön wol heuren wel stevels en wel klompen aan aanhad'n.
Tamboerijn, bekkens en triangel, door een paar soldaten met onmiskenbaar talent bespeeld, volmaakten het orchest dat onder de over de plecht gespannen zeilen allerlei populaire danswijsjes deed hooren. Danzen ze nich arg nètjes? vroeg de bootsman, terwijl hij den kop van "leelijkerd", zijn hond, streelde. 't Is volle liefhebberij om toe zien, hé?
Maar hij was ijne, dij ook nich gauw umliggen göng, hij geit 't 'r op of en wat is 't? 'n Lijk schaopk'n dat op de heide achter bleven was. As ik nò nich zoo goud döst har, zee he, dan was ik daor deur de heide posterd en har overal verteld, dat ik de duvel zijn har.
Deze zoon der bergen scheen het klimmen toch ontwassen òf wel, hij had dien namiddag bij eenen boer te veel zuren room gegeten. »Melkkost maakt de knieën slap!" placht onze Lauterbrunner gids te zeggen: »Wenn ich Engländer führe, die Berge springen wollen, so lass ich se Milch trinchen. Dann springen se bald nich mehr!"
Op ijns heurt he, 'n geschatter en daor springt d' olle knecht hum op de pokkel... en de hijle nacht hef he d'r mit um argewijerd; in 't leste har he 't heksk'n mit d' ijne hand pakt en dou mös de duvel hum weer löslaoten; hij was weer op zien recht." Hef dien boer die dat verteld?" zeg Pijter. "Jao en dij lug nich."
Ai-j de kat op 't spek bindt, dan wil het 't nich vretten. Alles moêst, wat van katten komp. Van 't hondengeleuve wezzen. Zoo drok, as de hond, di zeuven tellers te likken hef. Armeleu ossen en riekeleu kinder bint vroo groot. Nauwverwant zijn de Drentsche en Groninger spreekwoorden.
Weldra verscheen nu, omstreeks het jaar 1540, het eerste Engelsche echte blijspel ten tooneele, namelijk Ralph Roister Doister, van Nich. Udall, dat door den schrijver in den proloog een comedie of interlude genoemd wordt, maar in vijf bedrijven en verder in tooneelen verdeeld is. De gang van het stuk is zeer eenvoudig.
„Was? Morgen! allemaal jekheid, das binnen praatjens; wenn gij nich dadelich wat op afrekening jeeft, dan....” De spekslager houdt eensklaps op met spreken, steekt ’t hoofd vooruit en luistert, want uit den donkersten hoek der kamer vangt hij een hem overbekend geluid op. Zijn blikken trachten den allengs duister geworden hoek en de kist, die hij flauw daarin onderscheidt, te doorboren.
Als een bijzonderheid er uit zij nog vermeld, dat Ralph aan Custanze een brief zendt, die aanvankelijk met verkeerde zinscheidingen gelezen wordt en dan juist het tegendeel zegt van wat bedoeld is, een kunstje, ook door Shakespeare niet versmaad in zijn "Midzomernachtdroom", V. 1. 108. De schrijver, Nich.
Woord Van De Dag