United States or Somalia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar de kabels blijven ongedeerd, en zij, die zich opnieuw wagen aan de wanhopige poging om ze af te snijden, worden allen neergeschoten, en de stuurboord-batterij van de Dover Lass dondert nog voort, het ijs met kogels overdekkend.
Ik heb mijn koningin zulk een gewichtige tijding te brengen, dat ik verraad tegen haar zou plegen, als ik er ook maar een oogenblik mee talmde." En de Dover Lass, een vlug schip met een talrijke bemanning, is nu spoedig onder zeil en snelt de Schelde af naar de open zee.
Met een zucht van verlichting stevent Guy, steeds met alle zeilen bij, de Schelde af, en om vijf uur zijn zij de Dover Lass in het Kromvliet opzij gekomen en laden zij onmiddellijk den schat over in het gewapende schip.
"Dat is reeds geschied." "De twee andere ook?" "Ja." "Hoeveel man?" "Zestig." "Dus blijven er nog zestig voor de Dover Lass over. Dat is voldoende, zelfs voldoende om het schip te verdedigen in geval van nood. Gij moet het commando over het schip van mij overnemen, Corker zal over de sloepen commandeeren. Zijn zij goed bewapend?"
De Dover Lass en de twee Geuzenschepen stevenen nu te zamen, door een zacht koeltje voortgedreven, naar de haven van Vlissingen. Juist als zij daar landen, bemerken zij, dat er iets ongewoons gaande is in de stad. Een kwartier geleden hebben zij een kleine pinas met een enkelen mast gezien, die van den kant van Antwerpen kwam en de haven even vóór hen binnenliep.
Een oogenblik later zegt kapitein Guy losweg: "Duyvel, ik zou u raden met uw boot naast ons te blijven liggen tot morgen vroeg, gij redt het nooit in dien storm," gaat naar het dek, en zijn eersten officier ter zijde nemend, zegt hij kortaf: "Gij moet het commando van de Dover Lass overnemen, luitenant Dalton, tot ik terugkom." "Wilt gij het schip dan vannacht nog verlaten?"
De Engelsche vlag wappert van de Dover Lass, en het schip snelt naar den mond der Schelde, Vlissingen voorbij, want Guy wil hier niet stilhouden, uit vrees voor Spaansche oorlogsschepen. Den volgenden avond werpen zij het anker uit te Harwich, waar de klokken vroolijk luiden. "Welkom in Engeland!" roept Guy uit en brengt zijn vrouw aan land.
En als de matrozen hun gage en hun belooning hebben ontvangen, zijn er geen gelukkiger zeelieden in alle havens van Engeland; en nog weken later, als eenige van de pikbroeken in Plymouth of Portsmouth worden gezien met twee groote horloges op zak, roepen de menschen: "Dat is een van Chester's matrozen, niemand behalve een matroos van de Dover Lass kan zich zulk een buitensporige weelde veroorloven!"
En daar hij brandt van verlangen, om opnieuw naar de Nederlanden over te steken, gebruikt hij de honderd goudstukken, het geschenk van zijn beminde, om zijn schip uit te rusten tegen haar vader, de helft er van bestedende voor de verfraaiing en versiering van de hutten der Dover Lass en haar salons zoo rijk stoffeerende, dat Harry Dalton, zijn eerste luitenant, uitroept: "Bij alle mooie meisjes van Plymouth, men zou haast denken, dat hij ter kaapvaart uitgaat op een vrouw!"
Doch Chester antwoordt: "Het is noodzakelijk, dat gij het bevel over de Dover Lass op u neemt," en hij kiest die mannen uit, die het meest op matrozen van een koopvaardij schip lijken; hij is zoo gelukkig, er zeven en twintig te vinden, die Spaansch spreken, daar zij hier en daar, in West-Indië en in de Middellandsche zee, wat van die taal hebben opgevangen.
Woord Van De Dag