United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zorg dan dat je hier den volgenden morgen zooveel te vroeger bent." De klerk beloofde dit te zullen doen, en Scrooge ging grommend heen. Scrooge gebruikte zijn naargeestig middagmaal in het naargeestige restaurant waar hij dit gewoonlijk deed, en na al de bladen gelezen, en de rest van den avond zoek gebracht te hebben met zijn bankkasboek, ging hij huiswaarts en te bed.

En uit de aaneengesloten reeksen gromde het machinegeruisch der rollende wagens, knalden de jagende slagen van zweepen; schreeuwen en bellen en fluiten van trams joelde er boven uit en dooreen, heel een gesmoord geweld van wilde geluiden steeg en hing boven de stoffige, bloederige kolonnes, rees en viel weêr terug, rommelend als een aftrekkende donder, grommend van uit de verte als het bange geraas van een geslagen leger in aftocht.

Komt deze burger die blijkbaar hoogerop wil, er bekaaid af, op meer dan een plaats wordt in deze boerden op spottenden toon gesproken over het ridderwezen. De vrouw van een drinkebroer die thuis grimmend en grommend haar man zit af te wachten, zegt: Ic woude ic met hem op een pleyn Mijn leven mochte setten in waechscalen .

De uil staat daar reeds op zijn steenen nest sinds de 15de eeuw, en de klokkestem, die zijn stem is, blijkt wel een stem te zijn uit het grijs verleden, zoo oud en vreemd en gesluierd klinkt zij, beverig en grommend en langzaam de tonen uitgietend over de stad en de rivier. Dat is het eenige nachtelijke geluid in Quimperlé, die stem van lang geleden.

Robrecht liet een gemor van gramschap hooren en deed eenen stap om tot Burchard op te klimmen; maar Yorg Koevoet greep hem den arm en zeide lachend: "Kom, kom, mher Sneloghe, stoor u niet in de spijtige woorden van Burchard. Laat hem over aan zijn lot. Hij wordt nu meestal door onze gezellen gevlucht, en dwaalt grommend en met sombere blikken rondom de wallen.

Daarop Charlot terug aan de deur aan 't sakkeren tegen den sneeuwvent, want Pallieter had zich achter de regenwaterton verstoken, en Marieke was langs achter binnengeloopen. Grommend trok Charlot terug naar haar keuken.

Grommend gingen de mannen terzijde, zooals het brullen van den storm even lijkt te wijken voor den helderen klokke-klank van een kerkje, dat roept in den Kerst-nacht; maar achter Elze, die rustig haar paardje liet stappen, groeide het aan tot een booze massa, als een wilde zee van nijdige hoofden. Elze was niet bang meer, nu ze zekerheid had. Ze voelde zich wonderlijk gerust.

De uil staat daar reeds op zijn steenen nest sinds de 15de eeuw, en de klokkestem, die zijn stem is, blijkt wel een stem te zijn uit het grijs verleden, zoo oud en vreemd en gesluierd klinkt zij, beverig en grommend en langzaam de tonen uitgietend over de stad en de rivier. Dat is het eenige nachtelijke geluid in Quimperlé, die stem van lang geleden.

"O. O!.. Ben jij 't?", zei hij en sneller in grommend beklag ging zijn stem met klanken van onmachtig, ingeroest huilen: "...Verdomme, verdomme, nou mot je is kijke!.. Nou ku-je-'t verdomme is zien!.. Je zou je zoo gaan verzuipe!... Is dat 'n pèst!... En dat hei-je zoo telkes, telkes as 't water maar effen rijst... Kijk me is an!"...

»Heb jij niet met je vuile poote aan dat winkelraam gezete?" »Nee meneer, heusch, ik weet nergens van." Dat woord »heusch" was een woord, dat we alleen bij zulke gelegenheden gebruikten. De meneer in zijn hemdsmouwen scheen zich door mijn schijnheilig gezicht toch te laten »bedondere". Hij was niet zeker van zijn zaak. Grommend en scheldend trok hij af, terug naar zijn winkel.