United States or United States Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het krioelde en joelde er en de stemmen woelden door elkaâr. Het was daar aan het einde van het Velabrum een soort baziliek, zuil-overdakt, waar de slavenkooplui hunne slaven ten toon stelden. Zij betaalden voor hunne standplaats, zooveel voor iederen slaaf. De dominus trof er den slavenkoopman Autronius, die over den voller woonde, aan wien behoorde het huis, waar de grex inwoonde.
De storm eindigde niet, en dreefhet schip Westwaarts en Oostwaarts, Noordwaarts en Zuidwaarts; geen stuurmanskunst kon het leiden. De storm was meester. De kapitein van der Decken stond bij de mast, en had zijn handen tot vuisten gebald. "De duivel! ik zal het land bereiken, al zou ik tot den jongsten dag moeten varen." "Hahaha," joelde de storm. "Hahaha," lachte de duivel.
Gedurende hun wandeling gaven ze elkander de hand, of liever 't scheen dat ze hun pinken ineenhaakten. Dit kon worden opgemaakt uit 'n eigenaardig gelykmatig slingeren van den linkerarm der persoon die rechts liep, en van den rechterarm der andere. Het gesprek was luidruchtig en zelfs van sarrende vroolykheid. Vooral het meisje joelde en schaterde, en hierdoor voelde Wouter zich als vernietigd.
Ja, alle kelen zongen, alles joelde er om het laatste en hoogste lied.
Sam en Andy schreeuwden honden blaften hier en daar en een heele troep zwarte en bruine jongens en meisjes klapte in de handen en gilde en joelde, met luidruchtige dienstvaardigheid en onvermoeibaren ijver.
Stil gingen ze naast elkaar. De steentjes wreven en kraakten, eentonig, zangerig-knarsend onder de voeten. Een zwerm vinken joelde lawaaiend in 't gras. Ze vochten om iets, om een worm. Anders stilte. Anders de gouden warme koestering van de zon op de dingen. In het dorp, flauwtjes, klepte de klok. Rustige galmpjes kwamen gedragen. "... Lize"... "... Ja"... "Ik moet 't toch zeggen."
Er gingen meer schaatsenrijders voorbij, luchtig van zwier, met ademgevlucht bij de monden. Dichtbij speelden kindren met 'n slee, loopend in draf, met rinkel-raketting van dansende bellen. En in de verte joelde 't geroep van de menschen in de tentjes die slemp en jenever verkochten.
Het publiek scheen zich niet te bekommeren om begrippen van fatsoen en eerbied. Men drong, men riep en joelde als was er van een teraardebestelling geen sprake.
Het zonnetje brandde er lekker op los en na korten tijd waren de kleeren droog. Jo dacht er niet eens meer aan. Hij speelde en joelde en draafde met de anderen mee. En daarbij staken hem steeds de kanten van Nels schort deftig boven z'n jaskraag uit. Meester en juffrouw zaten lekker in het gras. Toen Jo moe was, rolde hij naast hen neer. »Hè, ik zweet er van,« zuchtte hij.
Vervolgens wentelde ze om Antipas' tafel heen in dolle vaart, wervelend als de draaischijf der tooverkollen, en met een stem, door snikken van wellust onderbroken, riep hij haar toe: "Kom! Kom!" Ze wendde en wentelde al voort; zoo luid klonken de tympans alsof ze scheuren zouden, de menigte joelde. Maar nog luider riep de Viervorst: "Kom! Kom!
Woord Van De Dag