United States or Micronesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Deze waren voorbehouden voor Robert, om zijn dwaasheid, en voor zijne vrouw, om haar listig gedrag, en zij hadden ze zich reeds weten te verwerven, eer vele maanden waren verstreken.

En daar te midden van al dat mooi, gezeten op 't reinwitte strand, met onze voeten in 't water, leefden wij weer eens dien droom van geluk door! Wat een dwaze, dweepzieke wezens, zult u zeker denken! Och, jeugd en dwaasheid, jong en dwepen, dat hoort nu eenmaal zoo bij elkaar!

Prins Maurits vooral noemde het eene dwaasheid de wapenschorsing voor langeren tijd te verlengen dan hoog noodzakelijk zou zijn. De provinciën Friesland, Utrecht en Zeeland deelden in zijn gevoelen, en stelden voor, het bestand slechts tot het einde van Hooimaand te verlengen.

Dat zal hij natuurlijk ontkennen. Zijn leugens helpen hem niets. Ik heb een stuk uit zijn kaftan gescheurd, dat ik in mijn zak gestoken heb. Maar hoe wilt gij het met hem aanleggen! Hebt gij eenige macht over hem? Helaas, neen! Dan zal ik de zaak terhand nemen. Wat wilt gij doen! Dat komt vanzelf! Geen nieuwe dwaasheid, Halef! Wees maar niet bang, Sihdi.

Ik ben tot zeven uur in den morgen bezig geweest met het spoor van dien Russakoff te zoeken, en daarna heb ik geslapen. Wat voor nieuwe dwaasheid hebt gij en de rest van het Ministerie dan weer in mijn afwezigheid uitgehaald?"

Daar hij zag, dat Rodolphe een bedroefd gezicht zette, meende hij hem wat moed te moeten inspreken: "Kom, kerel, moed! Ik weet, dat dergelijke dingen zwaar te dragen zijn, maar het had er toch eenmaal toe moeten komen. Beter nu dan later! En binnen drie maanden ben je weer heelemaal genezen!" "Wat voor een dwaasheid sta je toch uit te slaan?" zeide Rodolphe; "ik ben niet ziek."

De zelfbewuste Prinses, die zooveel gevaren moedig onder de oogen had gezien, was veranderd in een smeekende, van ontroering en angst trillende vrouw, wier oogen vol tranen stonden. Hij trachtte haar tot kalmte te brengen, haar de dwaasheid van haar besluit te doen inzien. "Als je je woord hebt gegeven dat ik vertrekken zal dan moet ik gaan, en... alleen." "Zonder mij?" riep Elizabeth.

"Mama, zou ik u niet voor een nacht kunnen oppassen maar één? Ik zou u zeker niet zenuwachtig maken, en ik zou ook niet slapen. Ik lig toch dikwijls des nachts wakker te denken...." "Och, dwaasheid kind," antwoordde Marie. "Welk een wonderlijk kind zijt ge toch!" "Maar mag ik, Mama? Ik denk," zeide zij schroomvallig, "dat Mammy niet wel is.

"Bij Sint-Japik!" riep de Graaf, opspringende: "en waarom heeft niemand ons daarvan verwittigd? Zou waarlijk onze oom de dwaasheid hebben gehad van naar Haarlem te gaan, om zijn post als Kamprechter waar te nemen bij een gevecht, dat geen plaats kan hebben." "Dit ware minder erg," zeide Teylingen, "dan dat die trotsche Fries zonder tegenpartij in het krijt verscheen." "Gij hebt gelijk, Teylingen!

Na bonbons te hebben gegeten als een kind van zes jaren, stopte zij handen vol in de waterkruik van de oude vrouw. Dat is sorbet voor haar, zeide zij. Zij wierp de yemas stuk tegen den muur. Opdat de vliegen ons met rust laten, zeide zij... Er is geen grap of dwaasheid die ze niet uithaalde. Ik zei, dat ik haar wilde zien dansen; maar hoe aan castagnetten te komen?