United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik heb hem gezegd, dat de slager tot de bende behoort. Als wij wegblijven, zal hij zich ongerust maken en naar hier komen, want hij kent deze plaats, die vroeger zijn eigendom was. Hij weet dat wij met den slager op iets uit zijn gegaan. Maar hij weet niet waarheen! viel Halef in.
Hij ging, en ook wij maakten ons op, ik natuurlijk in mijn wandelwagen. Halef bedong voor zich de pret, de ommelet te dragen, en hij hield die toegedekt onder een slip van zijn kaftan. Maar wij gingen niet over de binnenplaats. Wij liepen er om heen, om niet te gauw opgemerkt te worden. Eerst zochten wij onzen gastheer in zijn particulier vertrek.
Zij luisterden natuurlijk aandachtig toe. Toen ik zweeg, zeide Halef: En gelooft ge, Heer, dat die lieve beste Bakadschi Toma zich nog daarginds te Radowitsch bevindt. Natuurlijk, anders waren wij hem stellig tegengekomen. Zullen wij hem niet eens opzoeken? Ik zou hem zoo gaarne mijn dank betuigen voor zijn gedrag. Men moet toch niet van mij kunnen zeggen, dat ik niet weet, hoe het hoort!
Ik moet mijn lezers doen opmerken, dat wij aan een tafel zaten, die bij het open raam stond. Ik zat met mijn gezicht naar het raam en Halef met den rug er naar toe. Rechts van mij zat de waard, links Omar, en achter mij stond Osko, die juist zijn pijp gestopt had en opgestaan was, om die aan de lamp op te steken.
Ik was overtuigd, dat hij door geen enkel woord den waard tot het schenken van dit alles had bewogen, daartoe was Halef niet in staat, en daarvoor was zijn eergevoel te sterk ontwikkeld. Maar hij kibbelde graag een beetje met mij, en als ik daarop, inging, deed ik hem bijzonder veel genoegen. Ik zal je later wel zeggen, welke straf ik je er voor heb toegedacht, dreigde ik hem.
Ik greep het handvat van mijn zweep, en terstond was de dappere verdwenen. Het nauwkeurig herhaalde onderzoek naar den toestand van de hamels bewees dat ze gaar waren, en de verdeeling begon. Opdat er geen twist zou ontstaan, liet ik Halef voorsnijden, een kunst, waarin hij een meester was. Daarna werden de porties verloot.
Men zal meenen, dat wij slapen, en wij kunnen de bestijging van den toren spoedig verwachten. Dat moeten wij zien, zeide Halef en hij ging, door de anderen gevolgd, fluks de trappen op. Het regende nog altijd, ja, het kletterde zoo hard, dat men het loopen buiten in 't geheel niet kon hooren. Ik zat nu alleen in het onderste vertrek en wachtte.
Hoe weet gij dat? Ik heb het gezien, en zelfs gehoord wat zij spraken. Hoezoo? Daar boven op den berg, bij de hut van den Mubarek. Sihdi; zeide Halef. Wij moeten weg, onmiddellijk weg, den berg op; neerschieten moeten wij hen, anders wagen wij ons leven! Wacht, eerst moeten wij alles weten. Nebatja, vertel ons eens hoeveel er waren. De drie vreemdelingen, de Mubarek en de Kodscha Bascha. Wat nu!
Neen gij steekt het bij u; gij zult onze aalmoezenier zijn beste Halef! Dat ambt neem ik dankbaar aan! Ik zal het eerlijk en trouw waarnemen. Laten wij nu het geld natellen. Daar hebben wij nu geen tijd voor; wij moeten weg! Breng nu die twee mannen in de rotsholte. De doode gevangenbewaarder ligt er reeds in. Dus hebt gij hem ook doodgeschoten?
Daarvoor moesten watten, gaas en een nieuwe voorraad gips worden gehaald. Toen ik ongeveer drie uur had gelegen, hoorde ik de stem van den dokter aan de deur. Waar is de Effendi? Daar in die kleine kamer! was Halefs antwoord. Dien me aan. Halef deed de deur open en de dokter stapte naar binnen. Maar hoe! Hij was gekleed als een bruidegom!
Woord Van De Dag