United States or French Southern Territories ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Toen zei Dovid omdat de woning hier leeg sting dat 't beter was te verhuize zijne we hier gaan wone, begrijp-ie?.... Ik ken de trappe zoo niemeer af.... Enne met de kindere, begrijp-ie?" "En zoo bin ik van beneje- bóvenbuur geworde", vulde Suikerpeer aan.

Je moest maar liever probeeren bij de maats op het eerste baken te kommen. Maar, och God, zooals dat mensch jammerde toen ze mijn naar benejen zag gaan en over de pier terugloopen. Ik riep wel van we komme terug! maar dat scheen ze niet te hooren en werachtig, meneer, daar laat ze in eene van dat touw los en slaat naar beneje.

Op dat moment schreeuwde Chris aan de trap. "Kobùùùs! Kobùùùùs!" "Ja?" , vroeg-ie in huis terugstappend. "Kobùùùùùs!" "Ja?" "De bedde binne leeg, Kobùùùs! O, Kobùùùs, kom is gauw na beneje! Kobùùùùùs! Kobùùùùs!".... De ouwe meid was 'm na-gesjokt, had voor de twééde maal de ònbeslapen bedden, in keurigste orde, gezien. "Gil zoo niet," zei Kobus verwoed. "De bedde binne leeg de bedde binne leeg!"

», wat bliksemde dat glas lekker naar beneje! En wat holde die kerel met zijn bloote kop! Jammer dat die honden hem niet in zijn poote gebeten hebbe!" Dat was ons medelijden. Nog twee herinneringen zijn me bijgebleven aan de school op de Lindengracht. Ze staan beide in verband met het huis van den bovenmeester. Ik moet op een keer eens iets heel erg kwaads gedaan hebben.

"As uwe van beneje effen wat borde wil hale?" , vroeg Essie aan Eleazar: "we komme d'r nie. Nee, we komme dr nie, Mijntje. Wij zijne met z'n achte en u en Reggie en Saartje zijne d'r ellef enne Bekkie en Joozep dad-zijne d'r dertien"... "Dertien", zei tante Reggie, angstig: "dertien dertien mag nie. Heit-u Dovid wel meegeteld?" "Enne Dovid is veertien", knikte Essie gerustgesteld.

Door dat anhoudende gebel gaat er bove een raam ope, en roept een man: "Vrind, wat mot u?" Maar ik kijk niet na bove. "Nou mot ik wete wat dat is" zeit de dokter "want die man ken wel doof weze." Hij komt ongekleed beneje, zet die deur vierkant voor mijn ope, en om rede 't licht brandde, schreef ik me boo'schap op 't leitje.

Het is hier nog desellefde saaite ... verlachtte zwaar z'n stem weer; ... voor 'n bloote riksdaalder sou ik hier nie weer terug wille.... De wind komp hier dwars op je af ... je ruikt hier niks as bakolie ... en fan bove en van beneje hoor je niks as geroep en gekakel.... Dan lieferst an de Suidsei stijf.... Hij lachte en zijn oogen vonkten van de pret. Annemie lachte mee en de andere wijven ook.